Τριλογία της Κούβας

P E D RO J UAN GU T I É R R E Z 14 τη Λουθία. Πήρε το όνομα αυτό επειδή γεννήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου του 1905, μέρα εορτασμού της καθολικής μάρτυρα. Η Λουθία δεν απέκτησε αδέρφια. Εν μέρει επειδή «δεν το θέλησε ο Θεός», όπως επαναλάμβαναν εκείνοι, και εν μέρει επειδή τους κυ­ ρίευσε η οκνηρία και έπαψαν να κάνουν σεξ με την ίδια τρέλα και συχνότητα. Επίσης, άλλαξε και η σχέση τους. Από τα διαρκή χάδια και φιλιά μετατράπηκε σε σχέση «αποφασίζω και διατάζω» από την πλευρά της Καρμέλα και τυφλής υπακοής χωρίς αντιρρήσεις από την πλευρά τουΜπερνάρντο. Επικρατούσε μια ατμόσφαιρα εκνευρισμού, δυσπιστίας και έντασης. Καμία ηρεμία. Έμοιαζε λες και ο Μπερνάρ­ ντο προσπαθούσε πάντα να ξεγλιστρήσει από την αυταρχική σύζυγό του. Έτσι, η Λουθία ήταν μια βαλβίδα εκτόνωσης. Μοναχοκόρη, πα­ ραχαϊδεμένη και καλομαθημένη σε όλα, μεταξύ αυτών και στον θη­ λασμό. Βύζαινε τα τεράστια και πληθωρικά στήθια της μάνας της μέ­ χρι τα εφτά της χρόνια. Στα κρυφά, φυσικά. Ήταν συνένοχοι. Η Καρ­ μέλα καθόταν σε μια πολυθρόνα. Η Λουθία στεκόταν στο πλάι. Η καλή μητερούλα έβγαζε το ένα στήθος και η Λουθία ρουφούσε λίγο. Έπειτα, πήγαινε από την άλλη πλευρά και επαναλάμβανε. Μια ωραία μέρα, η μητέρα της είπε: «Φτάνει πια. Είσαι σχεδόν οχτώ χρονών. Τέλος το βυζί». «Μα, μαμά…» «Δεν έχει πια τίποτα εδώ». «Όχι! Έχεις γάλα. Εμένα μ’ αρέσει». «Δεν με νοιάζει. Φτάνει πια. Τέλος». Αυτό που δεν έμαθε ποτέ η Λουθία ήταν ότι εκείνη θήλαζε αρκετές φορές τη μέρα, ενώ ο πατέρας της θήλαζε το βράδυ. Όταν ξάπλωναν. Πρώτα από το ένα στήθος και μετά από το άλλο, ενώ η γυναίκα του τον χτυπούσε τρυφερά στους γλουτούς και του χάιδευε τους όρχεις. Κι έτσι αποκοιμιόντουσαν. Το γάλα τού έτρεχε από το στόμα και έστα­ ζε σαν μια χλιαρή κλωστή μέχρι το μαξιλάρι. Είχε πάντα μια μυρωδιά ξινή και γλυκερή, ζεστή και μητρική εκείνο το κρεβάτι. Η ζωή κυλούσε χωρίς εκπλήξεις. Ο μισθός του ταχυδρόμου έφτα­ νε μόλις και μετά βίας, αλλά στριμώχνονταν και προχωρούσαν παρα