Τρία επί ψυχής

14 ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ Η κυρία Μέλπω, η πάνσοφη ψυχολόγος και μία από τις πιο ακριβοπληρωμένες «επαγγελματίες ψυχικής υγείας» στην Αθήνα, της είχε βάλει δουλειά για το σπίτι. Κυριολεκτικά. Έπρεπε να γράψει ένα κείμενο, «μία επιχειρηματολογία προς τον αντίλογο του εαυτού της», ώστε να κατανοήσει τα αίτια μερικών σημαντικών αποφάσεων που είχε ήδη λάβει ή που επρόκειτο να λάβει. «Άνι, δεν είσαι παράλογη. Δεν είσαι άβου­ λη. Απλώς δεν συζητάς αρκετά με τον εαυτό σου. Είσαι μια κυβέρνηση που αφήνει την εσωκομματική αντιπολίτευση να της ρίχνει το ηθικό», της είχε πει η ψυχολόγος της με ύφος αινιγματικής κολακείας, το οποίο θα μπορούσε να ερμηνευτεί και ως ελαφρώς σκωπτικό, ανάλογα με τη διάθεση της στιγ­ μής. Το κείμενο της Άνι θα αποτελούσε αντικείμενο συζήτη­ σης στην επόμενη ή στη μεθεπόμενη συνεδρία, η Άνι δεν θυμόταν καλά. ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑΜΟΥ Ο τίτλος γράφτηκε και σβήστηκε τέσσερις με πέντε φορές. Στο μεσοδιάστημα, η Άνι κατάφερε να φάει ένα μπολ με δη­ μητριακά ολικής άλεσης και δύο σοκολατένια μπισκότα. Είχε αποφασίσει πως στο κείμενό της θα ήταν απολύτως ειλικρινής και ωμή. Θα έμπαινε κατευθείαν στο θέμα. Αυτή η άσκηση ήταν αρκούντως βαρετή κι επιβαρυντική από μόνη της, δεν χρειαζόταν να τη διανθίσει με λεκτικές περικοκλάδες. Στο κάτω κάτω, ήταν δουλειά της κυρίας Μέλπως να καταλάβει ακόμα κι αυτά που δεν λέγονται. Δεν έγραφε έκθεση, δεν εξεταζόταν. Πήρε λίγο χρόνο για να ξανακοιτάξει τον τίτλο