Τρελαντώνης

Τ Ρ Ε Λ Α Ν Τ Ω Ν Η Σ [9] Στο πρώτο, το μεγάλο σπίτι, κάθουνταν ο Βασιλέας · στο δεύτερο μια Ρωσίδα, Κυρία της Τιμής της Βασίλισ- σας· στο τρίτο ο Αντώνης με τ’ αδέλφια του και τον θείο του και τη θεία, και στ’ άλλα παρακάτω, διάφοροι άλ- λοι, που, σαν τον Βασιλέα, είχαν κατέβει από τας Αθή- νας να περάσουν τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού κοντά στην Πειραιώτικη θάλασσα. Κάθε μέρα ο Αντώνης και τ’ αδέλφια του πήγαιναν περίπατο με την Εγγλέζα τους δασκάλα, και περνούσαν εμπρός στο μεγάλο σπίτι όπου κάθουνταν ο Βασιλέας, που είχε μεγάλα σκυλιά του κυνηγιού. Τ’ άκουε ο Αντώ- νης που γάβγιζαν και τραβούσαν τις αλυσίδες τους, κλει- σμένα στην αυλή τους την περιτοιχισμένη, και κάθε φο- ρά ο κρότος αυτός και τα γαβγίσματα ήταν μεγάλος πειρασμός. Και τα τέσσερα αδέλφια γνώριζαν καλά τα σκυλιά αυτά, και ιδιαίτερα ένα, τον Ντον. Τα έβλεπαν συχνά με τον Βασιλέα, που τα έπαιρνε μαζί του, λυτά, ελεύθερα, κάθε φορά που έβγαινε περίπατο μονάχος. Ήταν μεγάλος πειρασμός για τον Αντώνη τα σκυλιά αυτά· και, κάθε φορά που περνούσε μπρος στο σπίτι του Βασιλέα με την Εγγλέζα δασκάλα του, έμενε πίσω, έκανε ελιγμούς, έβρισκε διάφορες προφάσεις, για να πλησιάσει την πόρτα της αυλής, μήπως και τύχει να είναι μισάνοι- χτη ή μήπως και βρει καμιά χαραματιά, που να τον αφή- σει να δει τον Ντον, το μεγάλο κανελί σκυλί με τα παρά- ταιρα μάτια, το ένα γαλάζιο και το άλλο πράσινο. Μα πού να ξεφύγει από το βλέμμα της Εγγλέζας! Ξε-