Το χρυσό κλουβί

« Δηλαδή δεν μπορεί να είναι απλώς τραυματισμένη;» έκανε η Φέι. Χαμήλωσε τη ματιά της στο τραπέζι, δεν μπορούσε να συ- ναντήσει τα βλέμματά τους. Μια στιγμή δισταγμού. Έπειτα μια φωνή γεμάτη θλίψη. «Υπάρχει υπερβολικά πολύ αίμα για ένα τόσο μικρό κορμί. Δεν θέλω όμως να κάνω εικασίες προτού την εξετάσει κάποιος ιατροδικαστής». Η Φέι έγνεψε καταφατικά. Έβαλε νερό σ’ ένα διαφανές πλαστικό ποτήρι, το έφερε στο στόμα, αλλά το χέρι της έτρε- με τόσο πολύ, που μερικές σταγόνες κύλησαν στο σαγόνι κι έσταξαν στην μπλούζα της. Η ξανθιά αστυνομικίνα με τα κα- λοσυνάτα γαλανά μάτια έγειρε μπροστά και της έδωσε ένα χαρτομάντιλο. Σκουπίστηκε με αργές κινήσεις. Το νερό θ’ άφηνε άσχημους λεκέδες στη μεταξωτή της μπλούζα. Όχι πως είχε σημασία πια. «Και δεν υπάρχει αμφιβολία; Καμία απολύτως αμφιβολία;» Η αστυνομικίνα λοξοκοίταξε τον συνάδελφό της κι έπειτα κούνησε αρνητικά το κεφάλι. Φάνηκε να επιλέγει με προσοχή τα λόγια της: «Όπως είπα, πρέπει να κάνει αξιολόγηση των ευρημάτων στη σκηνή του εγκλήματος ένας ιατροδικαστής. Αλλά σε αυτή τη φάση όλα δείχνουν προς την ίδια κατεύθυνση: ο πρώην σου, ο Τζακ, σκότωσε την κόρη σας». Η Φέι έκλεισε τα μάτια κι έπνιξε έναν λυγμό.