Το χρυσό κλουβί

C A M I L L A L A C K B E R G 20 βάθος του συρταριού με τα είδη μακιγιάζ, έχοντας μάλλον ξεμεί­ νει από μια δωροσακούλα που της είχαν προσφέρει σε κάποια κοινωνική εκδήλωση. Ο Τζακ απόψε δεν θα έπαιρνε αυτήν –όχι τη Φέι, τη σύζυγο και μητέρα του παιδιού του–, αλλά μια νεότερη, πιο άγουρη κι αθώα κοπέλα, κάποια που δεν την είχαν αγγίξει ποτέ. Αυτό χρειαζόταν, αυτό θα του έδινε. Διάλεξε μια από τις λεπτότερες γκρίζες γραβάτες του Τζακ κι έκανε έναν τσαπατσούλικο κόμπο. Φόρεσε ένα ζευγάρι γυαλιά τα οποία ντρεπόταν να φοράει μπροστά σε άλλους, και γι’ αυτόν τον λόγο τα έκρυβε όταν είχαν καλεσμένους. Μαύρα, ορθογώνια, Dolce & Gabbana. Η Φέι περιεργάστηκε το αποτέλεσμα στον καθρέφτη. Έδειχνε δέκα χρόνια νεότερη. Σαν τον νεαρό εαυτό της όταν εγκατέλειψε τη Φιελμπάκα. Δεν ήταν σύζυγος. Ούτε μητέρα. Ήταν τέλεια. Γλίστρησε αθόρυβα στο δωμάτιο της Ζιλιέν για να πάρει ένα από τα τετράδιά της και ένα μολύβι με ροζ πομπόν στην άκρη του. Κοντοστάθηκε όταν η κόρη της μουρμούρισε κάτι στον ύπνο της. Μήπως ετοιμαζόταν να ξυπνήσει; Μπα. Σύντομα ακούστηκε ξανά η ήρεμη αναπνοή της. Πήγε στην κουζίνα να γεμίσει το ποτήρι της με κρασί, αλλά το ξανασκέφτηκε κι άνοιξε ένα συρτάρι όπου φυλούσαν τα πλα­ στικά κύπελλα της Ζιλιέν. Έβαλε κρασί σε ένα μεγάλο ποτήρι με στάμπα Hello Kitty, με καπάκι και καλαμάκι μαζί. Τέλεια. Όταν άκουσε το κλειδί να γυρίζει στην κλειδαριά της εξώπορ­ τας, καθόταν και ξεφύλλιζε το Economist , το οποίο ο Τζακ επέ­ μενε να υπάρχει πάντα εκεί και να φαίνεται. Αν και ήταν η μόνη στην οικογένεια που το διάβαζε πραγματικά. Ο Τζακ άφησε τη βαλίτσα στο πάτωμα, έβγαλε τα χειροποίη­ τα ιταλικά παπούτσια του και τα τοποθέτησε στα καλαπόδια από κέδρο, που ήταν απαραίτητα για να διατηρεί τη φόρμα του