Το χάσμα του χρόνου

3 0 | J E A N E T T E W I N T E R S O N Διότι υπάρχει ένα μωρό. Προχωρώ προς τη βρεφοδόχο και το σώμα μου βρίσκεται σε αργή κίνηση. Το μωρό κοιμάται, πιπιλώντας τον αντίχειρά του. Δεν έχει έρθει ακόμη κανείς.Γιατί δεν έχει έρθει ακόμη κανείς; Συνειδητοποιώ χωρίς να το σκεφτώ ότι κρατώ τον γρύλο στο χέρι μου. Κινούμαι χωρίς να κινούμαι για να ανοίξω τη θυρίδα. Είναι εύκολο. Βγάζω το μωρό και είναι φωτεινό κι ανάλαφρο, σαν αστέρι.