Η ωραιότερη ιστορία που γράφτηκε ποτέ: Το χαμένο βιβλίο

KYNHΓΟΙ ΔΡΑΚΩΝ 15 «Αυτός δεν είναι δράκος! Είναι γρύπας» αποφάνθη- κε ο Ντιέγκο, κοιτάζοντας μέσα από τα μικρά κίτρινα πλαστικά κιάλια. «Τι λες, καλέ;» «Αυτό που άκουσες!» Ο Ντιέγκο ήταν η αυθεντία στους δράκους, στα τέ- ρατα και στα φανταστικά πλάσματα γενικά. Ή τουλά- χιστον αυτό προσπαθούσε πάντοτε να δείχνει. «Και, δε μου λες, ξυπνοπούλι, ποια είναι η διαφορά;» ρώτησε η Άλμπα, παίζοντας με την καστανή αλογοου- ρά της. ΟΝτιέγκο ήταν δέκα μήνες μικρότερός της. Γι’ αυτό τον λόγο, η ανωτερότητά του σε θέματα τεράτων, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο ζήτημα, την εκνεύριζε πολύ. «Οι γρύπες έχουν κεφάλι και φτερά αετού, και πόδια και ουρά λιονταριού. Αυτό το γκαργκόιλ έχει ράμφος, κοίτα…» «Αυτό δεν είναι ράμφος!» «Ράμφος είναι, απλά είναι παλιό και φθαρμένο, γι’ αυτό δε φαίνεται καθαρά». «Ναι, καλά. Βλακείες». «Και πρόσεξε τα φτερά» πρόσθεσε, δίνοντας τα κιά- λια στην αδερφή του. «Δε μοιάζουν καθόλου με φτερά δράκου. Έχουν πούπουλα!»