Το τραγούδι της γοργόνας

9 1 Φ τάσαμε στην Κάλυμνο πάνω στο μικρό γκρίζο καΐκι Αγγελικώ, καβατζάροντας το ακρωτήρι της Χαλής με έναν δυνατό πουνέντη να φυσάει μανιασμένος από τα δυτικά, ένα μαύρο μπαλωμένο τριγωνικό πανί να χτυπάει πάνω από τα κεφάλια μας και το σκαρί γεμάτο γαλοπούλες και μανταρίνια, στάμνες και κοφίνια και τις αναπόφευ- κτες μαυροφορεμένες γριές που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του σκηνικού πάνω σε κάθε αιγαιοπελαγίτικο καΐκι. Ήταν μια καθ’ όλα θαρραλέα και θεαματική είσοδος. «Παναγία μου!» είπε πνιχτά μια γριά ανάμεσα στους εμετούς της. «Δες τα μικρά! Κοίτα τα! Δεν καταλαβαίνουν τίποτα!» «Μπα, γιαγιά». Ο σγουρομάλλης μούτσος εκτόξευσε το περιεχόμενο ενός κουβά σε έναν θεόρατο πράσινο υδάτινο