Το Μαγικο Αρωματοπωλείο 4: Το Τουρνουά των Χιλίων Εκλεκτών

νεύει, παρόλο που η φωτογραφία δεν κουνιόταν. Όλα άρχισαν να ξετυλίγονται μπροστά μου σαν ταινία. Άκου- γα το γέλιο του Νταν, ένιωθα την υγρασία της ζούγκλας, μπορούσα να αντιληφθώ ακόμα και το θρόισμα των φύλ- λων. Η χαρά που ακτινοβολούσε το πρόσωπο του Νταν απλώθηκε μέσα μου. Ένιωθα όμως κάτι ακόμα. Και αυτό το κάτι ήταν… κούραση . Ατελείωτη εξάντληση. Ταυτόχρονα απλώθηκε μέσα μου η βεβαιότητα ότι κα- τάφερα να δημιουργήσω αυτό που ήθελα. Ήταν ένα αί- σθημα απόλυτης ευτυχίας. Μέσα από τους ατμούς γύρι- σα ξαφνιασμένη προς τον αληθινό Νταν. «Λοιπόν;» ρώτησε και με κοίταξε ευχαριστημένος. «Τι νιώθεις βλέποντας τη φωτογραφία;» «Επιτυχία» απάντησα χωρίς να σκεφτώ. «Και ευτυχία για κάτι που ευοδώθηκε μετά από πολλή προσπάθεια και κούραση». «Ώστε έχεις το χάρισμα! Υπέροχα». Το χαμόγελο του Νταν έγινε πλατύτερο. «Έχεις δίκιο, αυτό ακριβώς ένιω- θα τότε. Ήμουν χαρούμενος για την επιτυχία που είχε το ταξίδι μου στη ζούγκλα». «Ναι, αλλά…πώς γίνεται αυτό;» ρώτησα. «Πώς γίνεται να νιώθω έτσι για κάτι τόσο παλιό και μάλιστα άσχετο με εμένα; Εγώ ένιωσα σαν να το ζούσα η ίδια». «Τα συναισθήματα των ανθρώπων κρύβονται στα πιο περίεργα μέρη» εξήγησε ο Νταν. «Μπορείς να τα βρεις ακόμα και σε παλιά πράγματα, όπως αυτή εδώ η φωτογραφία». Μου χαμογέλασε. « Αυτό κατάφερες να το πετύχεις χάρη στο Μαγικό Αρωματοπωλείο… σε συν- 14