Το Μαγικο Αρωματοπωλείο 4: Το Τουρνουά των Χιλίων Εκλεκτών

στιγμή – βασικά είχα πάψει να ελπίζω πως θα ερχόταν η μέρα που ο Νταν ντε Μπραν, ο ιδρυτής του Μαγικού Αρωματοπωλείου, θα καθόταν να μου εξηγήσει όσα ήξε- ρε για τα αρώματα. Και τώρα που αυτό συνέβαινε, δεν ήθελα να χάσω λέξη. Αύριο μπορεί να άλλαζε γνώμη και να εξαφανιζόταν. Εξάλλου ο Nτε Μπραν ήξερε καλύτερα από τον καθένα να αποσύρεται. Μέχρι τώρα είχε απο- δειχτεί άσος στο συγκεκριμένο «άθλημα». Ο Νταν στράφηκε πάλι προς τα ράφια, πήρε μερικά αρώματα και τα ακούμπησε στον πάγκο. Έβαλε τα χέρια στις τσέπες του κοστουμιού του. Κάτω από τα κοντά, άσπρα μαλλιά, τα φρύδια του ανασηκώθηκαν, ενώ εγώ προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε κατά νου. «Α!» έκανε, σαν να θυμήθηκε κάτι και βγήκε στον διά­ δρομο. Ακούστηκαν κάποιοι θόρυβοι και μετά από λίγο επέστρεψε κρατώντας ένα από τα χρυσά κάδρα του δια- δρόμου και το ακούμπησε στον πάγκο μας. Πάνω στην ξεθωριασμένη ασπρόμαυρη φωτογραφία διέκρινα τον ίδιο. Ήταν πολλά χρόνια νεότερος και μάλ- λον βρισκόταν σε κάποια από τις εξερευνητικές αποστο- λές του. «Αυτό είναι ό,τι πρέπει για αρχή!» είπε κρυφογελώντας και έδειξε την μπρούτζινη επιγραφή στο κάτω μέρος του κάδρου, όπου ήταν χαραγμένη η ημερομηνία 1867 και ακριβώς από κάτω: Αμαζόνιος . Τον κοίταξα έκπληκτη. «Και τώρα;» Έδειξε τα μπουκαλάκια που είχε κατεβάσει από τα ράφια. «Διάλεξε πρώτα ένα άρωμα». 12