Το τούνελ

9 2 Όπως είπα, ονομάζομαι Χουάν Πάμπλο Καστέλ. Μπορεί ν’ αναρωτηθείτε τι με ωθεί να γράψω την ιστορία του εγκλή­ ματός μου (δεν ξέρω αν είπα ήδη πως πρόκειται να διηγη­ θώ το έγκλημά μου) και, κυρίως, να βρω έναν εκδότη. Γνωρίζω αρκετά καλά την ανθρώπινη ψυχή για να προβλέ­ ψω πως θα σκεφτείτε τη ματαιοδοξία. Σκεφτείτε ό,τι θέ­ λετε: δεν μου καίγεται καρφί · πάει καιρός που δεν μου καίγεται καρφί για τη γνώμη και τη δικαιοσύνη των ανθρώ­ πων. Υποθέστε, λοιπόν, πως δημοσιεύω αυτή την ιστορία από ματαιοδοξία. Στο κάτω κάτω της γραφής είμαι φτιαγ­ μένος από σάρκα, κόκαλα, μαλλιά και νύχια όπως οποιοσ­ δήποτε άλλος άνθρωπος και θα μου φαινόταν πολύ άδικο να απαιτείτε από μένα, ειδικά από μένα, εξαιρετικά προ­ σόντα· καμιά φορά πιστεύει κανείς πως είναι υπεράνθρω­ πος, μέχρι που παρατηρεί ότι είναι μίζερος, βρομερός και άπιστος. Για τη ματαιοδοξία δεν μιλάω καθόλου: πιστεύω πως δεν στερείται κανείς αυτό το σημαντικό κίνητρο της Ανθρώπινης Προόδου. Μου φέρνουν γέλια εκείνοι οι κύ­ ριοι που εμφανίζονται με τη μετριοφροσύνη του Αϊνστάιν ή άνθρωποι αυτού του είδους · απάντηση: είναι εύκολο να είσαι μετριόφρων όταν είσαι διάσημος · θέλω να πω να δείχνεις με-