Το τελευταίο πάρτι

Τ Ο Τ Ε Λ Ε Υ Τ Α Ι Ο Π Α Ρ Τ Ι 23 για τη δουλειά, όπως το ζίου ζίτσου και τα άπταιστα ρωσικά». Βάζει το κινητό της στη φόρτιση, δεν το είχε ανοίξει από το προηγούμενο απόγευμα. «Τελοσπάντων, πώς ήταν το κολύμπι;» «Δεν ήταν». Η Σέρεν ρίχνει μια εριστική ματιά στη μαμά. «Είχα μπει μόνο μέχρι τα γόνατα όταν είπαν σε όλους μας να βγούμε έξω». «Πώς κι έτσι;» «Αν ήσουν εκεί, θα ήξερες» είπε λακωνικά η μαμά. «Με πήρε ο ύπνος». «Στο σπίτι της Μία;» Η Φιόν απαντά με ένα απροσδιόριστο μμμ . Η Σέρεν –πονηρή σαν αλεπού– κοιτάζει μια τη μαμά και μια τη Φιόν, σε εγρήγορ- ση για την πιθανότητα να ξεσπάσουν δράματα. «Γιατί εμένα μου είπαν ότι έμεινε στο πάρτι μέχρι αργά». Η Μία Γουίλιαμς. Δύο τάξεις πιο μεγάλη από τη Φιόν: αυτή η διαφορά ηλικίας που όσο είσαι στην εφηβεία δεν επιτρέπει να έχεις τίποτα κοινό, σε αντίθεση με την επόμενη δεκαετία. Είναι φίλες «από γεννησιμιού» κι όχι από επιλογή, σκέφτεται πάντο- τε η Φιόν· με ποιον άλλο θα τα έπιναν, αν όχι μεταξύ τους; «Μαμά, είμαι μεγάλη…» «Και η Κέρι που έφυγε νωρίς είδε το αυτοκίνητό σου να βγαίνει από την πόλη». Η Κέρι Τζόουνς η ταχυδρόμος. Άραγε είναι περίεργο, σκέ- φτεται η Φιόν, που προτιμά να κρατά τις κοινωνικές της συνα- ναστροφές μακριά από την πόλη; Δεν μπορείς ούτε να κλάσεις στο Κουμ Κόιντ χωρίς αυτό να γίνει πρωτοσέλιδο. «Είχα μια δουλειά». Ο βραστήρας σφυρίζει σκληρά κι επί- μονα, σαν να αμφισβητεί το ψέμα της Φιόν. Βρίσκει μια καθαρή κούπα και ρίχνει μέσα ένα φακελάκι τσαγιού. «Πρωτοχρονιάτικα;» «Μαμά, σταμάτα να κάνεις…»