Το τελευταίο πάρτι

C L A R E M A C K I N T O S H 24 «Ανησυχώ για σένα. Έγκλημα είναι;» «Είμαι απολύτως ασφαλής». «Δεν εννοώ αυτό». Η Έλεν γυρίζει να κοιτάξει τη μεγαλύτε- ρή της κόρη, με χαμηλή φωνή, βλέμμα φορτισμένο. «Έτσι δεν θα βρεις την ευτυχία, Φιόν». Η Φιόν την κοιτάζει κατάματα. «Κάνεις λάθος». Η μαμά τακτοποιήθηκε πολύ μικρή, αυτό ήταν το πρόβλημα. Η Έλεν ήταν δεκαεπτά όταν γνώρισε τον μπαμπά της Φιόν, δεκαεννιά όταν παντρεύτηκαν. Δεν είχε ξενοκοιμηθεί ποτέ, δεν είχε βγει ποτέ με κανέναν άλλο. Πώς να καταλάβει πόσο καλό θα μπορούσε να είναι το σεξ χωρίς δεσμεύσεις; Πόσο απελευ- θερωτικό. «Τελοσπάντων…» Η Φιόν αλλάζει θέμα με μία και μόνο μακρόσυρτη λέξη αναζητώντας αδελφική αλληλεγγύη στο πρό- σωπο της Σέρεν. «Γιατί δεν σε άφησαν να κολυμπήσεις;» «Γιατί κάποιος τα τίναξε!» Το κουτσομπολιό εκτινάσσεται από μέσα της σαν το νερό μέσ’ από το φράγμα. Η μαμά πετάει την πετσέτα για τα πιάτα στη Σέρεν. «Πρό- σεχε πώς μιλάς». «Άουτς!» «Αν ήμουν στη θέση σου, θα κρατούσα το κεφάλι χαμηλά, μικρή. Ξέρεις πολύ καλά ότι δεν έπρεπε να πας σ’ αυτό το πα- λιοπάρτι». Η Φιόν κοιτάζει τη Σέρεν. «Πήγες χθες βράδυ στην Ακτή;» Το κορίτσι κουνά το πιγούνι αμυντικά. «Όλοι εκεί ήταν». «Δεν δίνω δεκάρα αν ήταν εκεί ακόμα κι η βασίλισσα του Σαβά· σου είπα να μείνεις μακριά απ’ αυτό το μέρος!» Η φωνή της μαμάς υψώνεται κι η Σέρεν μοιάζει σαν να θέλει να κλάψει. «Πνίγηκε κάποιος;» λέει βιαστικά η Φιόν. Η μαμά σταματά να ασχολείται με τη Σέρεν και κάνει ένα κοφτό νεύμα επιβεβαίωσης.