Το σπίτι της ευθυμίας

E D I T H W H A R T O N 20 μένη νότα στην κατάσταση. Τις απέρριψε όμως, προτιμώντας μια απλή ερώτηση: «Και γιατί δεν το κάνετε λοιπόν;» Εκείνη κοκκίνισε και γέλασε. «Α, βλέπω ότι είστε φίλος τελικά κι αυτό είναι ένα από τα δυσάρεστα πράγματα που πήγαινα γυρεύοντας να ακούσω». «Δεν είχα πρόθεση να σας γίνω δυσάρεστος» της απάντη- σε φιλικά. «Δεν είστε προορισμένη για τον γάμο; Δεν σας μεγαλώνουν όλες έτσι;» Η Λίλι αναστέναξε. «Φαντάζομαι, ναι. Τι άλλο υπάρχει;» «Ακριβώς. Επομένως, γιατί να μην το τολμήσετε και να ξεμπερδεύετε;» Ανασήκωσε τους ώμους της. «Το λέτε σαν να οφείλω να παντρευτώ τον πρώτο τυχόντα». «Δεν προσπάθησα να υπαινιχθώ ότι βρίσκεστε σε τόσο με- γάλη ανάγκη. Ωστόσο κάποιος θα υπάρχει που να διαθέτει τα απαιτούμενα προσόντα». Κούνησε το κεφάλι της κουρασμένα. «Έχασα κάνα δυο καλές ευκαιρίες όταν άρχισε η κοινωνική μου ζωή… υποθέτω ότι αυτό συμβαίνει σε όλα τα κορίτσια. Και γνωρίζετε ότι είμαι τρομερά φτωχή… και με πανάκριβα γούστα. Χρειάζομαι πάρα πολλά χρήματα». Ο Σέλντεν είχε στρίψει για να πιάσει μια ταμπακιέρα πάνω από το τζάκι. «Τι έγινε με τον Ντίλγουορθ;» ρώτησε. «Α, η μητέρα του τρόμαξε… φοβόταν ότι θα μεταποιούσα όλα τα οικογενειακά κοσμήματα. Κι επιπλέον ήθελε να της υποσχεθώ ότι δεν θα άλλαζα διακόσμηση στο σαλόνι». «Ο βασικός λόγος για να παντρευτείτε!»