Το σπάσιμο

2 Οδησσός, Μάρτιος 2008 Μ ια γαλάζια φλούδα κρέμεται από το σημείο που ενώνονται ο τοίχος με το ταβάνι. Είναι ένα μικρό κομμάτι μπογιάς, έχουν βαφτεί πολλές φορές αυτοί οι τοίχοι. Ένα μικρό κομμάτι γαλάζιας σκασμένης μπογιάς, σε σχήμα πλατανόφυλλου, που κουνιέται κάθε φορά που η γιατρός αλλάζει θέση. Η Τάνια είναι ξαπλωμένη στη γυναικολογική καρέκλα, στην άβολη θέση εξέτασης, και έχει καρφώσει το βλέμμα της στο μι­ κρό γαλάζιο πλατανόφυλλο. Όσο η γιατρός την εξετάζει, αυτή σκέφτεται. Έχει μεγάλη αγωνία γι’ αυτό που πρόκειται να γίνει. Είναι δεκάξι χρονών. Θα γεννήσει ένα μωρό. Και το μωρό θα είναι δύσμορφο. Σαν σκιές έρχονται από το μέλλον εικόνες γεμάτες ασχημά­ τιστες μορφές, σκοτεινές, που βαδίζουν αργά προς το μέρος της, εικόνες που έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν της οικογέ­ νειάς της. Οι γονείς της, ο αδελφός της, οι αφηγήσεις της μητέρας της από τη ζωή τους στο Πρίπιατ, στην περιοχή του Τσέρνομπιλ, εκεί όπου ο πατέρας και ο αδελφός της μολύνθηκαν από ρα­ διενέργεια.