Το σκυλί των Μπέσκερβιλ

14 σύρθηκε από τη θέση του στο νοσοκομείο, προκειμένου ν’ ανοίξει το δικό του ιατρείο. Γνωρίζουμε πως έλαβε το συγκεκριμένο δώρο. Πιστεύουμε πως υπήρξε αλλα­ γή του εργασιακού του χώρου, από αστικό νοσοκομείο σε επαρχιακό ιατρείο. Είναι λοιπόν τραβηγμένο να συμπεράνουμε πως έλαβε το δώρο με αφορμή αυτήν ακριβώς την αλλαγή;» «Φαντάζει λογικό, αν μη τι άλλο». «Αντιλαμβάνεσαι, φυσικά, πως δε θα μπορούσε ν’ ανήκει στο τακτικό προσωπικό του νοσοκομείου, δε­ δομένου πως μόνο ένας γιατρός εδραιωμένος κι ανα­ γνωρισμένος στο Λονδίνο θα μπορούσε να καταλάβει τέτοια θέση – κι ένας τέτοιος άνθρωπος δε θ’ αποφά­ σιζε ελαφρά τη καρδία να μετακομίσει στην επαρχία. Τι είναι λοιπόν ο ίδιος; Αν εργαζόταν στο νοσοκομείο, αλλά δεν ανήκε στο τακτικό προσωπικό, δε θα μπο­ ρούσε παρά να είναι ειδικευόμενος χειρουργός ή ειδι­ κευόμενος παθολόγος – λίγο ανώτερος από τελειόφοι­ το. Και έφυγε από το νοσοκομείο πριν από πέντε χρό­ νια – έχουμε την ημερομηνία στο μπαστούνι. Επομέ­ νως, αγαπητέ μου Γουάτσον, ο σοβαρός, μεσήλικας οικογενειακός γιατρός σου εξαφανίζεται και τη θέση του παίρνει ένας νεαρός κάτω των τριάντα ετών, προ­ σηνής, χωρίς φιλοδοξίες, αφηρημένος και ιδιοκτήτης ενός αγαπημένου σκύλου, τον οποίο θα περιέγραφα χονδρικά ως μεγαλύτερο από τεριέ και μικρότερο από μαστίφ».