Κλασική νεανική λογοτεχνία: Το σκυλί των Μπάσκερβιλ

11 πέ. «Υπάρχουν αναμφίβολα μια δυο ενδείξεις πά­ νω στο μπαστούνι και αυτό μας παρέχει μια βάση για να εξαγάγουμε διάφορα συμπεράσματα». «Υπάρχει κάτι που μου διέφυγε;» ρώτησα με κάποια αυταρέσκεια. «Υποθέτω πως δεν παρέ­ βλεψα κάτι ουσιώδες, σωστά;» «Πολύ φοβάμαι, αγαπητέ μου Γουάτσον, πως τα περισσότερα συμπεράσματά σου ήταν εσφαλ­ μένα. Για να είμαι ειλικρινής, όταν είπα πως αφυ­ πνίζεις τις πιο ιδιοφυείς εμπνεύσεις, εννοούσα πως, παρακολουθώντας τους λανθασμένους συλ­ λογισμούς σου, ενίοτε οδηγούμαι στην αλήθεια των πραγμάτων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, βέβαια, τα συμπεράσματά σου δεν είναι πλήρως εσφαλμένα: ο άνδρας αυτός είναι πράγματι επαρ­ χιακός γιατρός. Και πράγματι περπατάει πολύ». «Είχα δίκιο λοιπόν». «Μέχρις εκεί». «Δεν υπάρχει όμως κάτι άλλο». «Α, όχι, όχι, αγαπητέ μου Γουάτσον, κάθε άλ­ λο – φυσικά και υπάρχει. Για παράδειγμα, θα έλεγα πως ένας γιατρός είναι πιθανότερο να λά­ βει ένα συλλογικό δώρο από ένα νοσοκομείο πα­ ρά από έναν κυνηγετικό σύλλογο. Και αν θεωρή­ σουμε ότι το πρώτο γράμμα στα αρχικά “ΝΤΚ”

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=