Κλασική νεανική λογοτεχνία: Το σκυλί των Μπάσκερβιλ
11 πέ. «Υπάρχουν αναμφίβολα μια δυο ενδείξεις πά νω στο μπαστούνι και αυτό μας παρέχει μια βάση για να εξαγάγουμε διάφορα συμπεράσματα». «Υπάρχει κάτι που μου διέφυγε;» ρώτησα με κάποια αυταρέσκεια. «Υποθέτω πως δεν παρέ βλεψα κάτι ουσιώδες, σωστά;» «Πολύ φοβάμαι, αγαπητέ μου Γουάτσον, πως τα περισσότερα συμπεράσματά σου ήταν εσφαλ μένα. Για να είμαι ειλικρινής, όταν είπα πως αφυ πνίζεις τις πιο ιδιοφυείς εμπνεύσεις, εννοούσα πως, παρακολουθώντας τους λανθασμένους συλ λογισμούς σου, ενίοτε οδηγούμαι στην αλήθεια των πραγμάτων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, βέβαια, τα συμπεράσματά σου δεν είναι πλήρως εσφαλμένα: ο άνδρας αυτός είναι πράγματι επαρ χιακός γιατρός. Και πράγματι περπατάει πολύ». «Είχα δίκιο λοιπόν». «Μέχρις εκεί». «Δεν υπάρχει όμως κάτι άλλο». «Α, όχι, όχι, αγαπητέ μου Γουάτσον, κάθε άλ λο – φυσικά και υπάρχει. Για παράδειγμα, θα έλεγα πως ένας γιατρός είναι πιθανότερο να λά βει ένα συλλογικό δώρο από ένα νοσοκομείο πα ρά από έναν κυνηγετικό σύλλογο. Και αν θεωρή σουμε ότι το πρώτο γράμμα στα αρχικά “ΝΤΚ”
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=