Κλασική νεανική λογοτεχνία: Το σκυλί των Μπάσκερβιλ

8 στο ΝΤΚ», και τη χρονολογία 1884. Ήταν ένα μπαστούνι σαν αυτά που συνήθιζαν να κρατάνε οι παλιομοδίτες οικογενειακοί γιατροί: αξιοπρεπές, συμπαγές και αξιόπιστο. «Λοιπόν, Γουάτσον, τι συμπεραίνεις;» Ο Χολμς ήταν καθισμένος με την πλάτη στραμμένη προς το μέρος μου κι εγώ δεν είχα δώσει την παραμικρή ένδειξη για το τι έκανα. «Μα πώς ήξερες τι κάνω; Θα ’λεγε κανείς πως έχεις μάτια και στον σβέρκο». «Αν μη τι άλλο, έχω μια καλογυαλισμένη επάργυρη καφετιέρα μπροστά μου» αποκρίθη­ κε εκείνος. «Πες μου, όμως, Γουάτσον, τι συ­ μπεραίνεις από το μπαστούνι του επισκέπτη μας; Καθώς είχαμε την ατυχία να μην τον προ­ λάβουμε και δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα ποιος ήταν ο σκοπός του, αυτό το ακούσια αφη­ μένο ενθύμιο καθίσταται σημαντικό. Πες μου τι εικόνα σχηματίζεις για τον άνθρωπο αυτόν εξετάζοντάς το». «Νομίζω» είπα εγώ, προσπαθώντας ν’ ακολου­ θήσω τις μεθόδους του συνεργάτη μου, στον βαθ­ μό που αυτό ήταν εφικτό «πως ο Δρ Μόρτιμερ είναι ένας επιτυχημένος, ηλικιωμένος γιατρός, ιδιαίτερα ευυπόληπτος, εφόσον οι γνωστοί του