Το πράσινο σημειωματάριο

Τ Ο Π Ρ Α Σ Ι Ν Ο Σ Η Μ Ε Ι Ω Μ Α Τ Α Ρ Ι Ο 19 μητηρίου, κάνοντας μονάχα μια γρήγορη στάση, όπως πάντα, στον τάφο της Έμελιν Πάνκχερστ * , για να στείλει ένα νοερό ευχαριστώ. Φτάνοντας στο τέρμα, έστριψε πάλι προς τα πίσω, διαλέγοντας ένα λιγότερο πολυσύχναστο μονοπάτι, και κάπου στα μισά της διαδρομής πρόσεξε μια κίνηση στα δεξιά της. Εκεί, καθισμένος (κάπως ιερόσυλα) πάνω σε μια εγχάρακτη μαρμάρινη ταφόπλακα, ήταν ο Τζούλιαν, μ’ ένα ποτήρι στο χέρι. Η Μόνικα προσπέρασε το σημείο, έχοντας το κεφάλι κατεβασμένο ώστε να μη συναντηθούν οι ματιές τους. Και ύστερα, μόλις ο Τζούλιαν έφυγε, καμιά δεκαριά λεπτά αρ- γότερα, γύρισε πάλι πίσω για να διαβάσει την επιγραφή πάνω στην ταφόπλακα. ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΑΝΓΚΟΥΣ ΓΟΥΑΪΤΓΟΥΟΤΕΡ ΕΚ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΠΟΝΤ ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΣΤΙΣ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 1963, ΕΤΩΝ 74 ΣΕΒΑΣΤΟΣ ΗΓΕΤΗΣ, ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ, ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΣ ΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΜΠΕΑΤΡΙΣ ΓΟΥΑΪΤΓΟΥΟΤΕΡ ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΣΤΙΣ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1964, ΕΤΩΝ 69 Της κακοφάνηκε που το όνομα του ναυάρχου συνοδευόταν από κάμποσα διθυραμβικά επίθετα, ενώ στη γυναίκα του * Emmeline Pankhurst (1858-1928): βρετανίδα ακτιβίστρια και φεμινίστρια, ηγέτιδα του κινήματος υπέρ του δικαιώματος ψή- φου των γυναικών.