Το Πέρα των Ελλήνων

27 Το διαμέρισμα στο Τζιχανγκίρ Τώρα που το σκέφτομαι, φαντάζομαι πως η φωτιά δεν ήταν η αιτία για τη φυγή μας από το Φανάρι αλλά η αφορμή. Η άλλοτε κοσμοπολίτικη αυτή περιοχή μέρα με τη μέρα αποκτούσε μια άλληόψη, ξένη και εχθρικήπρος εμάς. Ηελληνορθόδοξη κοινό- τητα είχε συρρικνωθεί δραματικά, τα σχολεία της περιοχής εί- χαν παρακμάσει και οι γειτονιές είχαν πλημμυρίσει από εσωτε- ρικούς μετανάστες της Ανατολίας με συμπεριφορά και αισθητι- κή, ήθη και έθιμα τελείως διαφορετικά από τα δικά μας. Αποτε- λούσαμε πλέον παραφωνία. Αυτός ήταν και ο λόγος που επιλέ- χτηκε το Πέρα ως νέος προορισμός, αφού ακόμη κρατούσε, έστω και υποτυπωδώς, μια ελληνορθόδοξη ταυτότητα. Το καινούργιο μας σπίτι στο Τζιχανγκίρ, προάστιο του Πέρα, ήταν πραγματικά πανέμορφο. Χαρακτηριστικό δείγμα της αρχι- τεκτονικής του περασμένου αιώνα, με εντυπωσιακή είσοδο και ανάγλυφαδιακοσμητικά γύρωαπό κάθε όροφο.Μπαλκόνιαδεν είχε, πέρα από μια λεπτή λωριδούλα που δεν χωρούσε ούτε ένα σκαμπό, όπως εξάλλου οι περισσότερες πολυκατοικίες του Πέ- ρα και γενικότερα της Πόλης, αλλά, από ό,τι έλεγαν οι συγκάτοι- κοι, πριν χτιστεί η απέναντι πολυκατοικία, όλα τα παράθυρα της πρόσοψης έβλεπαν στον Βόσπορο. Το επικλινές έδαφος της πε- ριοχής επέτρεπε σχεδόν σε όλες τις πολυκατοικίες να έχουν οπτική πρόσβαση στη θάλασσα, γεγονός που έκανε τη συνοικία αυτή μοναδική.