Το πάρτι

11 Το πρώτο πράγμα που κάναμε όταν έφυγαν η μαμά και ο μπαμπάς ήταν να ανοίξουμε τον φάκελο που είχα πα- ραχώσει στην τσέπη του τζιν μου. Είχα πάρει δυο κιλά από το καλοκαίρι και είχε σφηνώσει για τα καλά. Ο φά- κελος είχε το χρώμα της λεβάντας. Απαλό μοβ. Καθόλου περίεργο, γιατί η μαμά αγαπούσε πολύ τις λεβάντες. – Αν συμφωνούσε ο μπαμπάς, εγώ Λεβάντα θα σε βά- φτιζα, αλλά δεν ήθελε με τίποτα να έχει η κόρη του όνο- μα φυτού, ψιθύριζε κάθε φορά που μύριζε λεβάντες. Εγώ πάλι ευγνωμονούσα τον μπαμπά. Με έσωσε. Για- τί πώς θα άντεχα να με περνάνε όλοι κυριολεκτικά για φυτό;