ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΨΕΜΑΤΩΝ 15 ματίων, οχτώ χιλιόμετρα απ’ το Κουμ Κόιντ. Το σπίτι που νοικιάζει είναι τέλειο –και πραγματική ανακούφιση έπειτα από έναν χρόνο που έμεινε με τη μαμά και τη Σέρεν– όμως τώρα ο σπιτονοικοκύρης της το θέλει πίσω. Συγγνώμη, Φιόν, αλλά θα βγάλω τα διπλάσια αν το νοικιάσω σε τουρίστες κι οι καιροί είναι δύσκολοι… Εμένα μου λες, σκέφτηκε η Φιόν, όταν άρχισε να ψάχνει για καινούργιο σπίτι και ανακάλυψε πως μέσα σε έναν χρόνο οι τιμές είχαν σχεδόν διπλασιαστεί. Η ζωή μακριά απ’ το χωριό θα σήμαινε πως δεν θα μπορούσε πια να επιστρέφει σπίτι με τα πόδια απ’ την παμπ μετά το κλείσιμο, ούτε να πετάγεται στο σπίτι της Κέρι για καφέ. Απ’ την άλλη, δεν θα ’ταν κι άσχημα να μπορεί να βγαίνει από το σπίτι χωρίς η μαμά της να λαμβάνει ενημέρωση για κάθε της κίνηση. Η Φιόν μοιάζει κουρασμένη… Έμαθα πήγε στον γιατρό την περασμένη εβδομάδα; Έλεγα μήπως είναι έγκυος… Όμως αυτό το διαμέρισμα μοιάζει τέλειο. Ολοκαίνουργιο, σε προσιτή τιμή – και μόνο για ενοίκους άνω των εξήντα ετών. «Γαμώ το κέρατό μου». Η Φιόν κάνει κλικ κάπου αλλού, για να σταματήσει να βλέπει το μπαλκόνι της κρεβατοκάμαρας με τη θέα στο ποτάμι. Ζαρώνει τη μύτη καθώς η απαίσια οσμή επανέρχεται στον χώρο με μεγαλύτερη ένταση. «Κι αν χτυπήσει εσένα λεωφορείο, δεν θα ξέρουμε τι συμβαίνει στην υπόθεση». Ο Άλαν δεν το βάζει κάτω. «Μπορεί να χάσουμε κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία». «Όταν γίνεις αρχιφύλακας» λέει η Φιόν «μπορείς να μου λες τι να κάνω. Μέχρι τότε, παράτα με ήσυχη. Δεν είσαι εσύ το αφεντικό μου». «Πολύ σωστά» ακούγεται μια χαρούμενη φωνή από την πόρτα. «Εγώ είμαι». Ο επιθεωρητής Μάλικ είναι σταθερά πρόσχαρος. Ακόμα κι
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=