Το παιχνίδι των ψεμάτων

13 ΕNA ΔΕΥΤEΡΑ | ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ ΦΙΟΝ ΜΟΡΓΚΑΝ Ημυρωδιά στον χώρο είναι ξινή και γλυκιά ταυτόχρονα, σαν φρούτο που έχει σαπίσει. Η Φιόν ανασαίνει από το στόμα, όμως η δυσοσμία είναι τόσο έντονη που σχεδόν τη γεύεται. «Εσύ ήσουν;» Ο αστυφύλακας Άλαν Γουάιτεϊκερ τη ρωτά χωρίς να πάρει το βλέμμα απ’ τα χαρτιά του. Είναι πολύ περήφανος για να φορέσει γυαλιά πρεσβυωπίας κι έτσι σχηματίζονται στις άκρες των ματιών του βαθιές αυλακιές καθώς κοιτάζει τον φάκελο. «Όχι, και βέβαια δεν ήμουν εγώ». Η Φιόν κλείνει το αρχείο με τη δήλωση του μάρτυρα κι ανοίγει μια ιστοσελίδα αναζήτησης ακινήτων. Έχει ανάγκη αυτή τη δόση ηρεμίας που μόνο πέντε λεπτά σε κάποιο ανάλογο σάιτ μπορούν να προσφέρουν. «Οι γυναίκες δεν πρέπει να κλάνουν». Ο Άλαν κοιτάζει πέρα απ’ τα γραφεία και υψώνει τη φωνή. «Πάω στοίχημα πως η Τζορτζίνα δεν κλάνει». Η Τζορτζίνα ανασηκώνει τους ώμους δείχνοντας τα ακουστικά με ακύρωση θορύβου που έχει τοποθετήσει πάνω απ’ τα σκούρα, κοντοκουρεμένα της μαλλιά. Ένα πόντκαστ, λέει πάντα σε όποιον τη ρωτήσει. Η Φιόν υποψιάζεται εδώ και καιρό πως η Τζορτζίνα δεν βάζει τίποτα απολύτως να παίζει στα ακουστικά της –απαντάει αμέσως θετικά όταν της προσφέρουν τσάι– και απλώς είναι επιλεκτική σχετικά με όσα θέλει να ακούσει.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=