Το παιδί της τρικυμίας

| 2 2 | 2. Ισχυρά ξόρκια Γι’ αυτό το ύπουλο,διεστραμμένο καθαρμα,τον Τόνι,φταίει ο ίδιοςοΦίλιξ.Ήκυρίωςαυτός.Τατελευταίαδώδεκαχρόνιακατηγο- ρεί συχνάτονεαυτότου.ΆφησετονΤόνιπολύλάσκο,δεντονεπέβλε- πε,δεντονείχεαπόκοντά,δενέβλεπεπαραπέρααπότιςβάτεςστους ώμους του στιλάτου ριγέ κοστουμιού του Τόνι.Δεν πήρε είδηση τις ενδείξεις,όπως θα ’κανε ο οποιοσδήποτε είχε μιασταλιάμυαλόκαι δυο αυτιά.Το χειρότερο: Εμπιστεύτηκε τον κακόψυχο,αδίστακτο αναρριχησία,μακιαβελικόποδογλείφτη. Είχεδώσειπίστηστηνυπο- κρισία: Άσε να κάνω εγώ αυτή την αγγαρεία για σένα, ανάθεσέ μου αυτό, στείλε εμένα στη θέση σου .Τι βλάκας που ήταν. Η μόνη του δικαιολογία ήταν πως εκείνο τον καιρό η θλίψη είχε αποσπάσει όλη του την προσοχή. Είχε χάσει πρόσφατα το μονάκριβο παιδί του, και με τόσο τρομερό τρόπο. Αχ και να, αχ και να μην,αχ και να είχε αντιληφθεί… Όχι, πονάει πολύ ακόμη.Μην το σκέφτεσαι, λέει στον εαυτό του ενώκουμπώνει τα κουμπιά του πουκαμίσου του.Καταχώνια­ σέ το.Προσποιήσου πως ήταν απλώς κινηματογραφική ταινία. Ακόμα κι αν δεν είχε συμβεί αυτό το επεισόδιο που δεν ήταν να το σκέφτεται, το πιθανότερο ήταν ότι ο ίδιος θα είχε πιαστεί στην παγίδα.Είχε αποκτήσει τη συνήθεια να αφήνει τον Τόνι να διαχειρίζεται το άχαρο κομμάτι της παράστασης,επειδή,στο κά- τωκάτω,οΦίλιξ ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής,όπως του υπεν-