Το παιδί της τρικυμίας

3 0 | M A R G A R E T A T W O O D στη συνέχεια θα είχαν ραφτεί μαζί: σκίουρους,λαγούς,λιοντάρια, ένα τιγροειδές πλάσμα και αρκετές αρκούδες. Αυτά τα ζώα θα έφερναν στον νου τη στοιχειώδη φύση των υπερφυσικών αλλά ωστόσο φυσικών δυνάμεων τουΠρόσπερου.ΟΦίλιξ είχε παραγ- γείλει μερικάψεύτικαφύλλα,λουλούδια βαμμένα χρυσάμε σπρέι και φανταχτερά βαμμένα φτερά που θα παρεμβάλλονταν ανάμε- σα στα χνουδωτά πλάσματα για να δώσουν πρόσθετη λάμψη και νοηματικό βάθος. Θα κρατούσε ένα ραβδί που είχε βρει σε μια αντικερί: ένα κομψό εδουαρδιανό μπαστούνι περιπάτου με αση- μένιο κεφάλι αλεπούς στη λαβή και μάτια μάλλον από νεφρίτη. Είχε μέτριο μήκος για μαγικό ραβδί,αλλά ο Φίλιξ ήθελε να αντι- παραθέσει την υπερβολήμε τηλιτότηταστην έκφραση. Ένα τέτοιο στήριγμα ογδοντάχρονου θα λειτουργούσε ειρωνικά σε κρίσιμες στιγμές. Στο τέλος του έργου, για τον Επίλογο του Πρόσπερου, είχε σχεδιάσει ένα εφέ ηλιοβασιλέματος,με κομφετί γκλίτερ που θα έπεφτε από ψηλά σαν χιόνι. Η Τρικυμία του θα ήταν εκπληκτική: ό,τι καλύτερο είχε κάνει στη ζωή του.Του είχε γίνει —αντιλαμβάνεται τώρα—νοσηρά έμ- μονη ιδέα.Σαν τοΤαζΜαχάλ,έναπερίτεχνομαυσωλείοπρος τιμήν μιας αγαπημένης σκιάς ή μια κασετίνα στολισμένη με πολύτιμα πετράδια που περιείχε τέφρα.Αλλά και κάτι παραπάνωαπ’ αυτό, αφού μέσα σ’ αυτή τη μαγικήφούσκα που δημιουργούσε ηΜιρά- ντα του θα ζωντάνευε ξανά. Κι ακόμα μεγαλύτερη συντριβή γι’ αυτόν όταν η φούσκα θα έσκαγε.