Το παιδί της τρικυμίας

T O Π Α Ι Δ Ι Τ Η Σ Τ Ρ Ι Κ Υ Μ Ι Α Σ | 2 7 καλά. Είχε τόσα σχέδια: Με το που θα μεγάλωνε λίγο, θα ταξί- δευαν μαζί, θα της έδειχνε τον κόσμο, θα της μάθαινε ένα σωρό πράγματα.Ωστόσο,σε ηλικία τριών ετών… Υψηλός πυρετός.Μηνιγγίτιδα. Προσπάθησαν να τον βρουν στο τηλέφωνο οι γυναίκες, αλλά ήταν σε πρόβα και είχε δώσει αυστηρές εντολές να μην τον διακόψουν,κι αυτές δεν ήξεραν τι να κάνουν. Όταν έφτασε τελικά στο σπίτι,κλάματα γοερά,μετά η διαδρομήμε το αυτοκίνητο στο νοσοκομείο,αλλά ήταν πολύ αργά, πολύ αργά. Οι γιατροί είχαν κάνει ό,τι μπορούσαν: Είχαν χρησιμοποιήσει κάθε κοινοτοπία,είχαν δώσει κάθε δικαιολογία.Όλαμάταιαόμως, και μετά εκείνη έφυγε.Υπέκυψε,όπως συνήθιζαν να λένε. Έφυγε για να πάει πού; Δεν ήταν δυνατόν να εξαφανιστεί έτσι από το σύμπαν.Ο Φίλιξ αρνιόταν να το πιστέψει αυτό. Λαβίνια,Ιουλιέτα,Κορδέλια,Περντίτα,Μαρίνα.Όλες οι χαμέ- νες θυγατέρες.Μερικές ξαναβρέθηκαν όμως.Γιατί όχι και η Μι- ράντα του; Τι κάνεις με τέτοια θλίψη; Έμοιαζε με τεράστιο μαύρο σύννεφο που μαζευόταν στον ορίζοντα. Όχι: Έμοιαζε με χιονοθύελλα. Όχι: Έμοιαζε με κάτι που δεν μπορούσε να το εκφράσει με λόγια.Δεν μπορούσε να το αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο. Έπρεπε να το με- τασχηματίσει ή τουλάχιστον να το περικλείσει σε κάτι άλλο. Αμέσως μετά την κηδεία με το σπαρακτικά μικροσκοπικό της φέρετρο,βυθίστηκε στην Τρικυμία . Ήταν μια φυγή,το ήξερε αυτό ακόμα και τότε,αλλά ήταν επίσης κι ένα είδος μετενσάρκωσης.