Το παιδί της τρικυμίας

T O Π Α Ι Δ Ι Τ Η Σ Τ Ρ Ι Κ Υ Μ Ι Α Σ | 2 5 Ανδρόνικος.Προσωπικοί του θρίαμβοι, όλοι αυτοί οι ρόλοι! Και καθεμία από τις παραγωγές του! Ήθρίαμβοι στουςκριτικούς,παρόλοπουοι θεατρόφιλοι κι ακό- μα και οι χορηγοί γκρίνιαζαν πότε πότε.Ηημίγυμνη,αιμορραγού- σαΛαβίνιαστον Τίτο ήταν ενοχλητικάσχηματική,κλαψούριζαν· αν και,όπως είχε επισημάνει ο Φίλιξ,δικαιολογούνταν και με το πα- ραπάνω από το κείμενο.Γιατί να σκηνοθετηθεί ο Περικλής με δια- στημόπλοια και εξωγήινους αντί για ιστιοφόρα και ξένες χώρες, και γιατί η θεά της Σελήνης Άρτεμις να ’χει αλογάκι της Παναγίας για κεφάλι; Αυτό βέβαια —είπε ο Φίλιξ στο συμβούλιο υπερασπι- ζόμενος την επιλογή του— ήταν απολύτως ταιριαστό,αν το καλο- σκεφτόσουν.Και η Ερμιόνη,που ξαναγύρισε στη ζωή ως βαμπίρ στο Χειμωνιάτικοπαραμύθι ,αυτήκυριολεκτικάγιουχαΐστηκε.ΟΦίλιξ ήταν κατενθουσιασμένος: Τι εντύπωση! Ποιος άλλος το ’χε κάνει αυτό ποτέ; Όπου υπάρχουν ουουου υπάρχει ζωή! Αυτές οι αποκοτιές, αυτές οι εξάρσεις της φαντασίας, αυτοί οι θρίαμβοι ήταν πνευματικά δημιουργήματα ενός προγενέστερου Φίλιξ. Ήταν πράξεις αγαλλίασης,ψυχικής ευφορίας. Την εποχή λίγο πριν από το πραξικόπημα του Τόνι τα πράγματα άλλαξαν. Σκοτείνιασαν, και μάλιστα εντελώς ξαφνικά. Ούρλιαξε, ούρλιαξε, ούρλιαξε … Μα δεν μπορούσε να ουρλιάξει. Ηπρώτη που τον άφησε ήταν η γυναίκα του ηΝάντια,μόλις έναν χρόνο μετά τον γάμο τους. Όψιμος γάμος και αναπάντεχος: Δεν