Το παιδί του Διαβόλου

[ 17 ] Τ Ο Π Α Ι Δ Ι Τ Ο Υ Δ Ι Α Β Ο Λ Ο Υ ροφορίας προς ψυχαγωγία. Αλλού τα «καραγκιοζιλίκια» κυριαρχούν με ένα ποτ πουρί κουτσομπολιού, μαγειρικής και αστρολογίας μαζί με τακτικές κληρώσεις δώρων ως αναγκαίο αγκίστρι τηλεθέασης, αλλού τηρούνται κάπως τα προσχήματα και αποφεύγεται η ακραία ξεφτίλα. Εξάλ­ λου, μέχρι και την περασμένη δεκαετία, ήταν του συρμού να γυρίζονται live οι εκπομπές infotainment παρουσία κοινού, ενίοτε και παρεμβατικού με λιγότερο ή περισσότε­ ρο «στημένες» ερωτήσεις, αλιευμένου συνήθως είτε από γυμνάσια και λύκεια είτε από σχολές δημοσιογραφίας. Αλησμόνητη, ως εκ τούτου, παραμένει η εκπομπή με πα­ ρουσιάστρια την Τατιάνα Στεφανίδου και προσκεκλημένη την Τζούλια Αλεξανδράτου τον Μάρτιο του 2010 στον Antenna, όπου η δεύτερη, εν μέσω θυελλωδών χειροκρο­ τημάτων δεκαπεντάχρονων και δεκαεξάχρονων, παραδέ­ χτηκε ευθαρσώς ότι το αισθησιακό DVD που κυκλοφόρη­ σε στην αγορά με την ίδια πρωταγωνίστρια δεν ήταν προϊόν υποκλοπής μιας «προσωπικής» της «στιγμής», αλλά το γύρισε in cold blood «για τα λεφτά». Όσο βυθιζόμασταν όμως στην οικονομική κρίση, οι εκπομπές infotainment παρουσία κοινού ολοένα και αραίωναν, ώσπου να περιο­ ριστούν στα βιντεοσκοπημένα μεταμεσονύκτια talk shows, προτού υποκατασταθούν κι εκεί από πλάνα-κονσέρβες με κοινό, καθώς και χαχανητά ή παλαμάκια εξίσου μπαγιάτι­ κα. Μολαταύτα διαχρονικά, τότε και τώρα, πάντοτε πα­ ραμένει σταθερό ζητούμενο η εκμαίευση συγκίνησης: το εύκολο γέλιο και το εύκολο δάκρυ. Δεν δικαιούσαι να ζητάς περισσότερα από κάποιον που με τη μισή του καρδιά πα