Το όπιο του λαού - Μια ανορθόδοξη προσέγγιση

Π Ε Τ Ρ Ο Σ Τ Α Τ Σ Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ [ 68 ] το ζητούμενο. Η επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου πλασάρει τον Βαρθολομαίο ως την ορθόδοξη απάντηση στα λουθηρανικά και καθολικά πρότυπα. Επειδή όμως οι «καιροί ου μενετοί» για την ενασχόληση με την πολιτική –κατά το πρότυπο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ– ή με τον πριμιτίβ ουμανισμό –κατά τη Μητέρα Τερέζα–, το Φανά- ρι επιλέγει να οδηγήσει τον πατριάρχη στα ασφαλή και απάνεμα νερά της οικολογίας. Είναι ίσως ο πρώτος πατρι- άρχης που ακολουθεί το παράδειγμα ενός πρώην γενικού γραμματέα (λέγε με Μιχαήλ) και ανησυχεί σφόδρα για το περιβάλλον. «Ο Παναγιότατος» διαβάζουμε στο εγκεκρι- μένο βιογραφικό του «διοργανώνει σεμινάρια για να συζη- τηθεί η ανάγκη να επιστρατευθούν όλες οι ηθικές και πνευ- ματικές δυνάμεις και να επιτύχουν την αρμονία ανάμεσα στην ανθρωπότητα και στη φύση». Διόλου ταπεινός στόχος για τον «270ό διάδοχο του αποστόλου Ανδρέα». Κάτι σαν Λεγεώνα των Υπερηρώων στην υπηρεσία της Γαίας. Μο- ντέρνο και πιασάρικο. Ασφαλώς, παρακάτω συναντάμε και πιο παραδοσιακές φιγούρες – «την ενότητα της ορθοδοξί- ας, τη συμφιλίωση της χριστιανοσύνης, τη διαθρησκευτική ανοχή και συνύπαρξη». Εν κατακλείδι; «Ειρήνη, δικαιοσύ- νη, αδελφοσύνη, αγάπη και σωτηρία». Δεν περίσσεψε και τίποτε. Αν και φανερά υψιτενές, δεν είναι άσχημο «πρό- γραμμα» για ένα χωριατόπαιδο από την Ίμβρο.