Το όπιο του λαού - Μια ανορθόδοξη προσέγγιση

[ 67 ] Τ Ο Ο Π Ι Ο Τ Ο Υ Λ Α Ο Υ δίστασε να στείλει την επιστολή/έναρξη της διαμάχης πριν από τέσσερα χρόνια, με την οποία ζητούσε την πιστή εφαρ- μογή των όρων της Πράξης του 1928. Κάποιος που δήλω- σε απερίφραστα ότι προτιμά την ειρήνη, αλλά έχει μπόλι- κα βέλη στη φαρέτρα του εάν του επιβάλουν τον πόλεμο. Μπόλικα βέλη έχει και ο Χριστόδουλος – κάτι που δεν αγνοεί ο Βαρθολομαίος, όσο κι αν παριστάνει τον καμπό- σο. Παρά τις διαφωνίες, οι απόψεις του πέρασαν στην ιεραρχία, και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία. Οι επικεί- μενες εκλογές στην Ελλάδα και η προτίμηση των ψηφο- φόρων συγκεκριμένου κόμματος στο πρόσωπό του, όπως και η ευρεία απήχηση του δημοψηφίσματος για τις ταυτό- τητες, του δίνουν το έναυσμα να διεκδικεί το κάτι παρα- πάνω στην, έτσι κι αλλιώς, υπερβολική κοσμική του εξου- σία. Ακόμα και οι πρώην σύντροφοί του της «Χρυσοπηγής», από την οποία επιχείρησε να απογαλακτιστεί, τον υπο- στηρίζουν ανοιχτά. Μάλιστα ο Πειραιώς Καλλίνικος ανέ- λαβε το βάρος των διαπραγματεύσεων με τον πατριαρχικό απεσταλμένο. Το ζήτημα δεν είναι ποια φαρέτρα θα αδειά- σει πρώτη. Το ζήτημα είναι μήπως, μέχρι να αδειάσουν οι φαρέτρες, η ορθοδοξία υποκύψει στα πλήγματα. Σύρε μετά να την αναστήσεις. « Ὑφίσταται μεγάλη πείνα γιὰ πνευματικότητα. Ὑφίστα- ται δίψα γιὰ ὑπερβατικὸ νόημα… Ὑπάρχει μεγαλύτερη παρὰ ποτὲ ἀνάγκη γιὰ πνευματικοὺς ἡγέτες διατεθειμένους νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ τὶς ὑποθέσεις τοῦ κόσμου». Εάν σε όλα αυτά ανιχνεύετε έναν απόηχο από Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ή Μητέρα Τερέζα, δεν έχετε πέσει καθόλου μακριά από