Το όνομά μου είναι Σάιλοκ

1 4 | H O WA R D J A C O B S O N τρα του οποίου κοντεύει να εξαφανιστεί.Είναι ο Σάιλοκ,ένας εξί- σου ενθουσιώδης και παράφορος Εβραίος, αν και ο ενθουσια- σμός του τείνει περισσότερο προς το σαρδόνιο παρά προς το σπιρτόζικο,και η παραφορά του κοπάζει όταν μπορεί να χαρεί τη συντροφιά της συζύγου του, της Λέα, που είναι θαμμένη βαθιά κάτω από το χιόνι.Είναι λιγότερο διχασμένος μέσα του απ’ ό,τι ο Στρούλοβιτς∙ ωστόσο,ίσως γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο,πιο διχα- στικός. Δεν υπάρχουν δυο άνθρωποι που να νιώθουν το ίδιο γι’ αυτόν.Ακόμα κι εκείνοι που τον απεχθάνονται ανεπιφύλακτα τον απεχθάνονται σε διαφορετικό βαθμό. Έχει οικονομικές έγνοιες που δεν έχει ο Στρούλοβιτς,δεν συλλέγει ούτε Βίβλους ούτε έργα τέχνης,και το βρίσκει δύσκολο να είναι φιλάνθρωπος όταν οι άλ- λοι δεν είναι φιλάνθρωποι μαζί του, πράγμα που θα έκανε μερι- κούς να πουν ότι αφαιρεί κάτι από την ουσία της φιλανθρωπίας. Για την κόρη του,όσο λιγότερα πει κανείς τόσο το καλύτερο. Το πένθος του δεν είναι περιστασιακό, όπως του Στρούλο- βιτς.Δεν μπορεί να φύγει και να σκεφτεί κάτι άλλο. Γιατί δεν εί- ναι από κείνους που ξεχνούν ή συγχωρούν,ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν πρόκειται να γίνει κάτι άλλο. Ο Στρούλοβιτς, ενώ σταματάει για λίγο να συλλογίζεται, αι- σθάνεται την παρουσία του Σάιλοκ πριν καν τον δει — ένα χτύ- πημα στον σβέρκο του, σαν κάποιος ασεβής να του πέταξε χιο- νόμπαλα στο νεκροταφείο. Η φράση «Αγαπητή μου Λέα», ριγμένη σαν προσευχή στον παγωμένο τάφο, φτάνει στα αυτιά του Στρούλοβιτς. Θα υπάρ- χουν πολλές μ’ αυτό το όνομα εδώ. Η μητέρα του Στρούλοβιτς