Το νησί των πιγκουίνων (Μεταίχμιο Pocket)

[ 22 ] βρύα, πρόβαλλαν στον αφρό των κυµάτων τα τεράστια στήθη τους. Κοίταζε τον ήλιο να βυθίζεται µέσα στον ωκεανό σαν ένα κατακόκ- κινο σφάγιο που µε το ένδοξο αίµα του πορφύρωνε τα σύννεφα τ’ ουρανού και την κορυφή των κυµάτων. Και ο άγιος άνθρωπος διέ- κρινε σ’ αυτό το µυστήριο του Σταυρού, όπου το θείο αίµα κάλυψε τη γη µε βασιλική πορφύρα. Στ’ ανοιχτά µια βαθυγάλαζη γραµµή καθόριζε τις ακτές του νησιού Γκαντ, όπουηαγίαΜπριζίντ, τηνοποία είχε χρήσει µοναχή ο άγιος Μαλό, διηύθυνε µια γυναικεία µονή. Η Μπριζίντ, που ήξερε τις αρετές του σεβάσµιου Μαέλ, του ζή- τησε ως πλουσιοπάροχο δώρο κάποιο έργο από τα χέρια του. Ο Μαέλ τής έφτιαξε ένα µπρούντζινο καµπανάκι και όταν το τελείωσε το ευλόγησε και το έριξε στη θάλασσα. Το καµπανάκι έφτασε κου- δουνίζονταςστιςακτές τουνησιούΓκαντ, όπουηαγίαΜπριζίντ, αφού είχε ειδοποιηθεί από τον ήχο του µπρούντζου πάνω στα κύµατα, το περιµάζεψε ευλαβικά και µε τις µοναχές ξοπίσωτης τοµετέφερε στο παρεκκλήσι του µοναστηριού µε επίσηµη ποµπή και ψαλµωδίες. Έτσι ο άγιος Μαέλ ζούσε ενάρετα, είχε ήδη διατρέξει το µεγαλύ- τερο µέρος της ζωής του και ευελπιστούσε να φτάσει ήρεµα στο τέλος επάνω στη γη ανάµεσα στους πνευµατικούς αδερφούς του, όταν ένα σηµάδι τού φανέρωσε πως η απόφαση της θείας Σοφίας ήταν διαφορετική και ο Κύριος τον προόριζε για έργα λιγότερο ει- ρηνικά αλλά όχι λιγότερο αξιοσέβαστα.