Το μυστήριο του μαύρου αλόγου (Σέρλοκ Χολμς, ο μεγάλος ντετέκτιβ)

17 κλείνει τα μάτια κι αρχίζει να ροχαλίζει σιγανά. Κά- θομαι δίπλα του. ΟΜπομπ και η κυρία Χάντσον μάς αφήνουν μόνους. Μένωστην καρέκλα μου κάμποσες ώρες κρατώ- ντας το χέρι του Σέρλοκ Χολμς και κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο. Δεν περιμένω βέβαια να δω κα- νένα μαύρο άλογο. ΟΘεός ναφυλάει! Αργά το από- γευμα με πιάνει νύστα. Νιώθω τα βλέφαρά μου βαριά. Και για μια στιγμή κλείνω τα μάτια μου. Για μια στιγμούλα μόνο και μετά πάλι θα προσέχωμην τυχόν και…