Το μπλουζ της πεταλούδας

9 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Είναι πολύ επικίνδυνο να ζεις τίμια Α νοίγω ξαφνικά τα μάτια. Το φως του ήλιου παρα- λίγο να με σκοτώσει. Τα κλείνω. Μια καμπάνα βαράει πένθιμα μέσα στο κρανίο μου. Παραμονεύω τον πόνο σε κάθε χτύπημα. Το στομάχι μου ανακατεύεται λες και έχω φάει φόλα. Ο ανεμιστήρας οροφής βουίζει εκνευριστικά, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να στέλνει ζεστές ανάσες στο ιδρωμένο μου πρόσωπο. Κα- τεβάζω τα πόδια απ’ το γραφείο και με αργές, μελετη- μένες κινήσεις φτάνω στο μπάνιο. Κάθε βήμα αντανακλά έναν κραδασμό πόνου σε όλο μου το σώμα. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη με απάθεια. Είμαι τόσο χλωμός που αναρωτιέμαι αν έχω καταπιεί το αίμα μου. Χώνω το κεφάλι μου κάτω απ’ τη βρύση και ζητώ τη βοήθεια κάποιου αγίου, προστάτη των μεθυσμένων. Δεν μπορεί, θα υπάρχει. Φτιάχνω καφέ και προσπαθώ να σκεφτώ οτιδήποτε θα με κάνει να νιώσω καλύτερα. Πίνω το πρώτο φλιτζά- νι στα γρήγορα για να στυλωθώ. Στο δεύτερο ανάβω τσιγάρο και κοντοστέκομαι στο παράθυρο. Παρατηρώ από ψηλά το πλήθος που κινείται στην πλατεία, σαν