Το μήνυμα

Y R S A S I G U R D A R D O T T I R 14 κάνει μια βόλτα στο πίσω μέρος του κτιρίου στη διάρκεια του διαλείμματος. Χωρίζονταν από το σχολείο με έναν ψηλό φράχτη, πίσω από τον οποίο είχαν μαζευτεί κάθε είδους σκουπίδια: μισο­ διαλυμένες, ξεβαμμένες συσκευασίες· κομμάτια χαρτί · πλαστικές σακούλες και μαραμένα φύλλα. Στη Βάκα δεν άρεσαν τα σκου­ πίδια· ήταν αηδιαστικά, αλλά καθώς το συγκεκριμένο σημείο ήταν από τα λίγα μέρη στο προαύλιο όπου δεν έφτανε το σκληρό τραγούδι των αγοριών, είχε πλησιάσει τον φράχτη και είχε κοι­ τάξει πίσω του, αγνοώντας το σκουπιδαριό. Είχε μελετήσει τα σπίτια, νιώθοντας ευγνωμοσύνη που οι γονείς της δεν είχαν αγοράσει κάποιο απ’ αυτά. Έδειχναν το ίδιο ετοιμόρροπα και βρόμικα όπως ο φράχτης· η μπογιά τους ξεφλού­ διζε, οι κήποι τους θύμιζαν ζούγκλα. Κοίταξε μια παλιά σκουρια­ σμένη ψησταριά που στεκόταν σε ένα σημείο με ψηλά χορτάρια· έμοιαζε λες και τα φυτά βλάσταιναν μέσα από το μικρό πλέγμα στο καπάκι της. Άχαρες κουρτίνες κρέμονταν τσαλακωμένες από τα βρόμικα παράθυρα. Σε μερικά σημεία είχε χρησιμοποιηθεί κάποια κουβέρτα· σε άλλα, παλιές εφημερίδες ή κομμάτια από χαρτόνι. Αναστατωμένη από το θέαμα, η Βάκα είχε γυρίσει αλλού και είχε επιστρέψει στα άλλα παιδιά, που της συμπεριφέρονταν λες και ήταν αόρατη. Ο δρόμος όμως διέθετε ένα πλεονέκτημα· ήταν κοντά στο σχολείο. Μήπως μπορούσε να χρησιμοποιήσει το τηλέφωνο του κοριτσιού; Θα τους έπαιρνε μόνο λίγα λεπτά να πάνε ως εκεί και ο μπαμπάς της δεν θα έφτανε πολύ μακριά όσο εκείνη θα έλειπε. Μαζεύοντας το κουράγιο της, η Βάκα ρώτησε: «Έι, θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω το τηλέφωνο στο σπίτι σου;». Ταράχτηκε από το τρομαγμένο βλέμμα που υποδέχτηκε την παράκλησή της. «Στο σπίτι μου;» Το κορίτσι ξεροκατάπιε και χαμήλωσε το