Το μεταξένιο

Ναι. Τι; Δεν το πιστεύεις; Αλήθεια… Μια φορά ήταν ένα μεταξένιο αγόρι… Τυλιγόταν ξετυλιγόταν γελούσε φοβόταν απλωνόταν μαζευόταν χρώμα άλλαζε. Tου ’λεγε η μάνα του, η μεταξομάνα του… Μεταξένιο μου και απαλένιο μου, εσύ δεν είσαι σαν τα άλλα.