Το μέλι το θαλασσινό

34 Μ Α Ι Ρ Η Κ Ο Ν Τ Ζ Ο Γ Λ Ο Υ έχει, αλλά και επειδή η οικογένειά του ήταν πλούσια από τα παλιά τα χρόνια, ο παππούς είναι ο άρχοντας του χωριού. Αυτό το επι- βεβαιώνει σε κάθε ευκαιρία και η γιαγιά. Νομίζω ότι είναι πολύ χαρούμενοι και περήφανοι γιατί είναι οι άρχοντες. Τώρα, όταν λέμε άρχοντες, μη φανταστείτε κάτι από τα «Κλασικά Εικονογρα- φημένα», δηλαδή πύργους, βελούδινα φορέματα, άσπρες περούκες, υπηρέτες και λοιπά. Όχι, όχι τέτοια πράγματα. Απλοί άρχοντες. Σκέτοι. Οι συγχωριανοί σέβονται πολύ τον παππού μας και έρχονται να τον συμβουλευτούν για τις δουλειές τους στα κτήματα. Πολλοί από αυτούς του φιλούν το χέρι και του μιλάνε με σκυμμένο κεφάλι. Ο μπαρμπα-Δημητρός, αν και είναι από ευκατάστατη οικογένεια, όπως είπαμε, δουλεύει απ’ τα δεκατρία του και ξέρει τα πάντα για τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία. Είναι ένας «αγράμ- ματος γεωπόνος και κτηνίατρος». Αυτό το είπε κάποτε η μαμά σε μια συζήτηση –όχι μπροστά τους, εννοείται– και ο μπαμπάς μου θύμωσε πολύ και είπε ότι η λέξη είναι βαριά και καλά θα κάνει να προσέχει τι λέει για τους γονείς του. Τότε η μαμά απάντησε ότι πρώτον, είναι η αλήθεια, αφού ο παππούς δεν έχει πάει πολλές τάξεις στο σχολείο, και δεύτερον, το είπε για καλό και όχι για να τον προσβάλει. Τότε κατάλαβα ότι, αν θες να προσβάλεις κάποιον στα σίγουρα, λες την αλήθεια και ξεμπερδεύεις! Ο παππούς είναι όμορφος άντρας, αν και λίγο γέρος. ΟΜάριος έχει πάρει το ύψος του, τα μαλλιά και τα μάτια του. Έτσι λένε όλοι. Παρ’ όλα αυτά, ο παππούς και ψηλός είναι και μαλλιά πολλά έχει ακόμα και βλέπει μια χαρά, αφού διαβάζει εφημερίδα χωρίς γυαλιά. Μιλάει και γελάει δυνατά, αγαπάει το κρασί, τα τραγούδια, τα γλέ- ντια, τον μπαμπά μου και εμάς. Την κόρη του την Ελευθερία; Δεν ξέρω… μπορεί. Τη γυναίκα του, τη γιαγιά μου; Αυτή δεν την αγα- πάει, το ξέρω πολύ καλά, γιατί, όταν πιει λίγο κρασί παραπάνω,