Το ματωμένο του έργο

Τ Ο Μ Α Τ Ω Μ Ε Ν Ο Τ Ο Υ Ε Ρ Γ Ο 19 Κατάθεση του κυρίου Κένεθ Μέρτσισον [Κένι Ντουμάνη], λιθοδόμου, κατοίκου Κολντούι, 12η Αυγούστου 1869 Το εν λόγω πρωινό εργαζόμουν στο παράσπιτο πίσω από το σπίτι μου, όταν άκουσα μεγάλη φασαρία από το χωριό. Βγαί- νοντας από το εργαστήρι μου, είδα να έρχεται η μεγαλύτερη κόρη μου, η οποία ήταν πολύ ταραγμένη και ανίκανη να με ενημερώσει σωστά γι’ αυτό που είχε συμβεί. Έτρεξα προς τους ανθρώπους που ήταν συναγμένοι έξω από το σπίτι μας. Μέσα στο μπέρδεμα, η σύζυγός μου κι εγώ βάλαμε τον Ρό- ντερικ Μακρέι στο σπίτι μας, πιστεύοντας ότι είχε πληγωθεί σε ατύχημα. Μόλις μπήκαμε μέσα, η σύζυγός μου με ενη- μέρωσε γι’ αυτό που είχε συμβεί και, όταν ρώτησα τον Ρό- ντερικ αν ήταν αλήθεια, αυτός επανέλαβε πολύ ήρεμα ότι ήταν. Έτρεξα τότε στο σπίτι του Λάχλαν Μακένζι και αντί- κρισα μια σκηνή πολύ φριχτή κι απερίγραπτη. Κλείνοντας την πόρτα, εξέτασα τα σώματα για σημάδια ζωής, αλλά δεν είδα κανένα. Φοβούμενος ένα γενικευμένο ξέσπασμα βίας, αν τυχόν οι συγγενείς του Λάχλαν του Θεριού έβλεπαν τη σκηνή με τα ίδια τους τα μάτια, πήγα και έφερα τον κύριο Γκρέγκορ για να φυλάξει το σπίτι. Έτρεξα πάλι στο σπίτι μου και οδήγησα τον Ρόντι στο παράσπιτό μου, όπου τον αμπά- ρωσα. Δεν αντιστάθηκε. Ο κύριος Γκρέγκορ δεν κατάφερε να εμποδίσει τους συγγενείς του Λάχλαν του Θεριού να μπουν στο σπίτι και να δουν τα πτώματα. Την ώρα που τέλειωσα με το κλείδωμα του Ρόντι, οι Μακένζι είχαν γίνει εκδικητικός όχλος και χρειάστηκε αρκετή ώρα και πειθώ για να τους συ- γκρατήσω.