Το μάτι

17 Στη Βέρα ΕΚΕΊΝΗ ΤΗ ΓΥΝΑΊΚΑ, ΤΗΜΑΤΊΛΝΤΑ ΕΚΕΊΝΗ , τη συνά­ ντησα στη διάρκεια του πρώτου φθινοπώρου της εμιγκρέ­ δικης ζωής μου στο Βερολίνο, στις αρχές της τρίτης δεκαε­ τίας τόσο του αιώνος τούτου όσο και του βίου μου. Κά­ ποιος μου είχε μόλις βρει μια θέση οικοδιδασκάλου σε μια οικογένεια Ρώσων που δεν είχαν προλάβει ακόμη να πε­ ριπέσουν σε κατάσταση ένδειας, κατάφερναν έτσι να συ­ ντηρούν κάποια φαντάσματα από τις παλαιές τους συνή­ θειες που απολάμβαναν σαν ζούσαν ακόμη στην Αγία Πετρούπολη. Δεν είχα προηγουμένως καμιά εμπειρία στο μεγάλωμα και στην ανατροφή παιδιών – δεν είχα την πα­ ραμικρή ιδέα πώς να συμπεριφερθώ απέναντί τους ή πώς να τους μιλήσω. Ήταν, και τα δυο, αγόρια. Ένιωθα ενώ­ πιόν τους ένα είδος ταπεινωτικής και εξευτελιστικής αμη­ χανίας. Δεν έπαυαν να με παρακολουθούν καθώς κάπνιζα, και