Το μάτι

V L A D I M I R N A B O K O V 24 και τη στήριξη των εμιγκρέδων, την οικογένεια που με προσέλαβε ως οικοδιδάσκαλο, τον κύριο Βάινστοκ, ιδιο­ κτήτη ενός ρωσικού βιβλιοπωλείου, τη μικροκαμωμένη γηραιά Γερμανίδα κυρία, από την οποία είχα προηγουμέ­ νως ενοικιάσει ένα δωμάτιο. Λίγους ήξερα∙ πράγματι, ένας γλίσχρος κατάλογος γνωστών. Και έτσι, λογικό ήταν, όλη μου η ανυπεράσπιστη, η απροστάτευτη ύπαρξή μου έμοια­ ζε τον όλεθρο να προκαλεί, την καταστροφή. Και, μια βραδιά, η πρόσκληση έγινε δεκτή.