Το μαγικό αρωματοπωλείο

Στην επιστροφή περπάτησα με διπλάσια ταχύτητα. Έφτασα μπροστά στο σπίτι μας και κοντοστάθηκα. Τι να εννοούσε ο Λέον όταν είπε ότι ο αδερφός του έχει μανία με τη Βίλα Εύα; Τι αγόρι είναι αυτό που παθιάζεται με ένα παλιό σπίτι; Και γιατί το είπε «στοιχειωμένο»; Άνοι- ξα αργά την πόρτα του κήπου και κοίταξα ψηλά τους τοίχους του σπιτιού. Εξωτερικά η βίλα έμοιαζε με μικρό παλατάκι, που το βούτηξαν στο γλάσο και μετά το στόλισαν – τουλάχιστον αν την έβλεπες από μακριά με μισόκλειστα μάτια. Χτες που φτάσαμε, η μαμά μουρμούριζε συνέχεια «μαγικό» και έδειχνε τα κάγκελα με τα περίτεχνα σχέδια, τα ατε- λείωτα πηχάκια στα παράθυρα και τα πολύχρωμα τζάμια. Όταν όμως πλησίαζες, γινόταν φανερό: το σπίτι ήταν ένα βήμα πριν την κατάρρευση. Ηπρόσοψη είχε φθαρεί στις γωνίες, τα παράθυρα δεν έκλειναν καλά, το λούστρο ξεφλούδιζε, υπήρχαν παράξενες μυρωδιές και παντού στους τοίχους και στα τζάμια σκαρφάλωνε άγριος κισσός. Το χειρότερο όμως ήταν η τοποθεσία της βίλας. Έξι ολό- κληρες ώρες για να φτάσουμε στην ονειρεμένη κωμόπο- λη στη μέση του πουθενά, λίγο πριν τα ολλανδικά σύνορα. Σκυλοβαρεθήκαμε στο αυτοκίνητο. Όταν είσαι πέντε, μπορεί και να σου αρέσουν οι μετακομίσεις, αλλά στα δεκατρία σου σίγουρα όχι! Πλησίασα αργά στη βεράντα μπροστά από την είσο- δο. Μακάρι να μη μάλωνε ποτέ ο μπαμπάς με τον διευ- θυντή του σχολείου του. Έτσι δε θα έψαχνε αλλού για θέση καθηγητή μουσικής, ούτε θα πρότεινε να μετακο- 21