Το κυνήγι της τελειότητας

26 ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ τίτλους του Ποδηλατικού Γύρου της Γαλλίας με τη βοήθεια των αναβολικών. «Ναι» επιβεβαιώνει ο Άρμστρονγκ. Χρησιμοποιούσε συνέχεια ουσίες. Τότε η Γουίνφρι του ζητάει να δώσει εξηγήσεις. Και τότε συμ- βαίνει κάτι πραγματικά αναπάντεχο. Ο Άρμστρονγκ αλλάζει στά- ση. Ισιώνει τον κορμό του, σηκώνει το πιγούνι. Ηστιγμή που περί- μενε έχει φτάσει. Κοιτώντας τη Γουίνφρι στα μάτια, της λέει με σταθερή φωνή ότι «δεν το έκανα για να κερδίσω κάποιο πλεονέ- κτημα». Τα αναβολικά, για κείνον, απλώς εξίσωναν τον ανταγωνι- σμό. «Ηκουλτούρα στον χώρο ήταν αυτήπου ήταν» της λέει χωρίς ίχνος φόβου, «ήταν μια ανταγωνιστική εποχή· ήμασταν όλοι ενή- λικες και κάναμε τις επιλογές μας». Ο Άρμστρονγκείχεεπιλέξει ναντοπαριστεί γιατί το ίδιοέκαναν κι όλοι οι άλλοι. Ησυμπεριφορά μας επηρεάζεται από τη συμπεριφορά των γύ- ρω μας. Μας αρέσει να πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι σαν τα πουλιά, ότι είμαστε απολύτως μοναδικές προσωπικότητες ή, σε κάθε περίπτωση, πολύ διαφορετικοί από τους άλλους. Στην πραγ- ματικότητα όμως δεν είμαστε καθόλουμοναδικοί. Όπως είπε και ο Άρμστρονγκ στη Γουίνφρι, το βασικότερο ένστικτό μας είναι να φερόμαστε σαν πρόβατα. Το τελευταίο που θέλουμε είναι η κοινω- νία ναμας περιφρονήσει, ναμας εξοστρακίσει, ναμας αποκηρύξει. Κάθε μέρα λοιπόν, είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι, μετράμε προσεκτικά τησυμπεριφοράμαςώστε ναπαραμένουμε εντός των παραμέτρων του τι είναι κοινωνικώς αποδεκτό, «φυσιολογικό». Δεν είναι η θεσπέσια ατομικότητά μας, αλλά οι κοινωνικοί άνεμοι αυτοί πουορίζουν τηνανεμοδούρατηςσκέψης, τωνσυναι- σθημάτωνκαι τηςσυμπεριφοράςμας.Ότανδουλεύουμε,ανατρέ- φουμε παιδιά, σπουδάζουμε ή ποστάρουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και ιδίως όταν γεμίζουμε με άγχος ή αμφιβολίες –κά-