Το κουτί

C A M I L L A L A C K B E R G & H E N R I K F E X E U S 12 Κατεβάζει το χέρι της. Το γυαλί του ρολογιού της έχει σπάσει και οι δείκτες είναι σταματημένοι ακριβώς στις τρεις. Ο Μάτι σίγουρα θα τηλεφώνησε εκείνη την ώρα και θα προσπάθησε να τη βρει. Ίσως έχει αρχίσει να αναρωτιέται πού βρίσκεται, ίσως έχει ήδη αρχίσει να την ψάχνει και ίσως τη βρει κάποια στιγμή μέσα στο κουτί, ίσως… Ίσως όμως κι εκείνη συχνά αργεί περισ­ σότερο να πάει στον παιδικό σταθμό. Κανείς δεν την ψάχνει. Γιατί κανείς δεν έχει καταλάβει ότι λείπει. Κανείς δεν ξέρει ότι την απήγαγαν. Απαγωγή. Η σημασία της λέξης βυθίζεται μέσα της. Δεν μπο­ ρεί να αναπνεύσει. Ένας μεταλλικός ήχος ακούγεται κοντά της. Ανατριχιάζει. «Ποιος είναι;» φωνάζει. Κάτι ασημένιο και αιχμηρό περνάει μέσα από μια από τις οπές που βρίσκονται κάτω αριστερά της. Μοιάζει με την άκρη ενός σπαθιού. Η μεταλλική λεπίδα συνεχίζει αργά αργά να ει­ σχωρεί στο κουτί. Προσπαθεί να μετακινήσει τον μηρό της, αλλά είναι υπερβολικά στενά. Δεν μπορεί να κουνηθεί. Η άκρη του σπαθιού φτάνει στον μηρό της και πιέζει σκληρά το δέρμα της. Την πονάει, κι ας μην είναι τόσο μυτερή όσο φαίνεται. «Ααα, τι κάνεις;» ουρλιάζει. «Σταμάτα!» Η λεπίδα του σπαθιού συνεχίζει να της πιέζει τον μηρό μέχρι που τρυπάει το δέρμα. Εμφανίζεται μια σταγόνα αίμα. Η κίνηση είναι δοκιμαστική. Λες και αυτός που είναι έξω κάνει πρόβα. Η Τούβα ουρλιάζει ξανά, όμως με το ζόρι ακούει τη φωνή της. Η πίεση ελαττώνεται χωρίς προειδοποίηση και η λεπίδα τραβιέται πίσω λίγα εκατοστά. Ακούγεται ο ήχος ενός μοτέρ που παίρνει μπροστά. Η λεπίδα του σπαθιού αρχίζει να δονείται και κινείται πάλι προς τα εμπρός, όμως αυτή τη φορά δεν σταματάει όταν φτάνει στο πόδι της. Η Τούβα στριγκλίζει μόλις της κόβει τον μηρό. Το σπαθί συνεχίζει να διαπερνάει τη σάρκα της, ενώ οι κραυγές της σκεπάζουν τον