Το κουτί

C A M I L L A L A C K B E R G & H E N R I K F E X E U S 16 Χτύπησε το χέρι του δυνατά πάνω στη σακούλα με τον αριθ­ μό τρία, πριν προλάβει το κοινό να αντιδράσει. Κάποιοι μέσα στην αίθουσα ούρλιαξαν τη στιγμή που έκανε την κίνησή του. Δύο σακούλες ακόμα. Πενήντα τοις εκατό πιθανότητα να τραυ­ ματιστεί πολύ άσχημα. Δεν ήξερε γιατί συνέχιζε να παρουσιάζει αυτό το νούμερο. Όλοι όσοι το έκαναν κάποια στιγμή τραυματί­ ζονταν, αργά ή γρήγορα. Αναπόφευκτο, μετά από πολλές φορές. Όμως το κοινό δεν έβλεπε ότι αλήθεια ανησυχούσε. Ένα μεγάλο μέρος του κόλπου ήταν να δίνει την εντύπωση ότι είχε τον έλεγχο της κατάστασης. Περισσότερο απ’ ό,τι στην πραγματικότητα. «Μας έμειναν το νούμερο δύο και το νούμερο τέσσερα» είπε στη γυναίκα. «Δες το καρφί μπροστά σου, φαντάσου τα είκοσι εκατοστά του». Εκείνη έκλεισε τα μάτια και έγνεψε δυστυχισμένα. «Μα δεν ξέρω αν θυμάμαι σωστά» μουρμούρισε. Εκείνος ύψωσε το ένα φρύδι. Η ατμόσφαιρα στο θέατρο ήταν τόσο συμπαγής, που κοβόταν με το μαχαίρι. Δύο σακούλες. Άπλω­ σε το χέρι πάνω από τη μία. Έπειτα το άλλο πάνω από την άλλη. Η μία από αυτές έληγε την παράσταση με βροχή χειροκροτημά­ των. Η άλλη με τρυπημένο χέρι και ασθενοφόρο. «Άνοιξε τα μάτια σου» είπε. Η γυναίκα τα άνοιξε απρόθυμα και έστρεψε το βλέμμα της στις σακούλες. Ο Βίνσεντ την κοίταξε. Έπειτα σήκωσε το χέρι για να το χτυπήσει πάνω στη μια σακούλα, όμως την είδε να γουρ­ λώνει τα μάτια πανικόβλητη καθώς η παλάμη του κατέβαινε. Έκοψε ταχύτητα και χτύπησε με δύναμη το άλλο χέρι. Η γυναίκα ούρλιαξε μόλις η παλάμη του χτύπησε πάνω στο τραπέζι. Εκείνος περίμενε λίγα δευτερόλεπτα με σκυμμένο το κεφάλι. Έπειτα πέταξε θριαμβευτικά τη διαλυμένη άδεια σακούλα στο πάτωμα και σήκωσε αυτή που είχε απομείνει στο τραπέζι. Το καρφί από κάτω της ξεπρόβαλε σαν δόρυ, αστράφτοντας θανατηφόρα μέσα στο παγωμένο φως. Το κοινό ξέσπασε σε άγριο χειροκρότημα και σηκώθηκε όρθιο μόλις ξεκίνησε η μουσική. Ο Βίνσεντ υπέγραψε