Το φτυάρι

Τ Ο Φ Τ Υ Α Ρ Ι 21 πάτια. Μόλις φτάνει κάτω, με χτυπά τόσο δυνατά στον ώμο που παραλίγο να πέσω, είναι από τις σφαλιάρες που οι πατε­ ράδες ρίχνουν συνήθως στους γιους τους. Του λέω: «Το κάπνισμα δεν σου κάνει καλό». Στη βιτρίνα Του Μπακάλικου υπάρχουν δύο ή τρία Raider απλωμένα πάνω σ’ ένα χαλί από συνθετικό γκαζόν. Στην πραγματικότητα, δεν λέγονται πια έτσι –η μάρκα μετονομά­ στηκε σε Twix– αλλά κανείς δεν τολμάει να το πει στην Ανιές. Στο χωριό, ελάχιστοι είναι εκείνοι που θυμούνται να έχουν δει κάποιο άλλο άτομο να διευθύνει αυτό το μαγαζάκι. Σ’ αυτόν τον μακρόστενο χώρο βρίσκει κανείς σχεδόν όλα όσα πρέπει να έχει ο μπακάλης ενός μικρού χωριού. Κι όμως, οι περισσότεροι από τους πελάτες έρχονται μονάχα για να αγοράσουν πράγματα που δεν μπορούν να χαλάσουν, να ζα­ ρώσουν ή να αφυδατωθούν. Ο ξάδελφος του Λόρενς είχε μια μέρα το θράσος να φέρει πίσω ένα πακέτο ληγμένα ζυμαρικά. «Δεν πρόκειται για την ημερομηνία λήξης, παιδί μου, αλ­ λά για την ημερομηνία παραγωγής του προϊόντος!» άρχισε να γκαρίζει η Ανιές. Μετά από μια σύντομη διαπραγμάτευση, τα ζυμαρικά ανταλλάχθηκαν με ένα κουτί μαρκαδόρους και, λίγες ώρες αργότερα, η επιγραφή που έπαιζε τον ρόλο τα­ μπέλας του καταστήματος είχε συμπληρωθεί ως εξής: ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΞΗΡΕΣ ΤΡΟΦΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΪΟΝΤΑΠΡΟΣ ΕΚΠΟΙΗ­ ΣΗ. Από τότε, η Ανιές δεν επιχείρησε ποτέ να διαγράψει αυ­ τή την προσθήκη. Αντίθετα, ειδικεύτηκε στην παραποίηση ημερομηνιών λήξης. Χρησιμοποιώντας ένα στιλό με λεπτή μύτη, μετατρέπει το τρία σε οκτώ ή σε εννέα και μεταμορ­ φώνει τον Ιανουάριο σε Ιούλιο με μια απλή οριζόντια γραμμή.