Το φως που σβήνει

ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ Σ ΒΗΝΕ Ι 21 Γουόρλορν. Δεν ερευνήθηκαν όσο θα έπρεπε κατά τη διάρκεια της Γιορτής, κανείς απ’ τους εξώκοσμους δεν έχει παράδοση στην οικολογία. Επιστήμη ξεχασμένη από χρόνους μ.Μ., που λένε οι Εμερέλι. Αυτό είναι το πρότζεκτ πάντως. Με την Γκουέν γνωριζόμασταν από πριν, οπότε είπαμε… αφού είμαστε εδώ για τον ίδιο λόγο, λογικό να συνεργαστούμε και να μάθουμε όσα μπορούμε να μάθουμε». «Το φαντάζομαι» είπε ο Ντερκ. Δεν είχε καμιά ιδιαίτερη όρεξη να μάθει λεπτομέρειες για το πρότζεκτ αυτή τη στιγμή. Αυτό που ήθελε ήταν να μιλήσει με την Γκουέν. Την κοίταξε. «Θα πρέπει να μου τα πεις όλα αργότερα. Αφού μιλήσουμε πρώτα. Θέλεις να μιλήσουμε, φαντάζομαι». Η Γκουέν τον κοίταξε παράξενα. «Ναι… φυσικά. Έχουμε πολλά να πούμε». Ο Ντερκ σήκωσε την τσάντα του από κάτω. «Πού πάμε;» ρώτησε. «Θα μου έκανε καλό ένα μπάνιο κι ένα πιάτο φαΐ». Η Γκουέν και ο Ρούαρκ κοιτάχτηκαν. «Αυτό συζητούσαμε μόλις τώρα με τον Άρκιν. Μπορεί να σε φιλοξενήσει. Μένου- με στο ίδιο κτίριο. Μας χωρίζουν λίγοι όροφοι». Ο Ρούαρκ έγνεψε. «Πολύ ευχαρίστως. Χαρά μου να εξυπη- ρετώ φίλους, κι εμείς οι δύο είμαστε φίλοι της Γκουέν, δεν είμαστε;» «Α» είπε ο Ντερκ. «Για κάποιον λόγο, νόμιζα ότι θα έμενα μαζί σου, Γκουέν». Εκείνη έδειξε να δυσκολεύεται να τον κοιτάξει. Κοίταξε τον Ρούαρκ, το έδαφος, τον μαύρο νυχτωμένο ουρανό, προτού τα μάτια της συναντήσουν επιτέλους τα δικά του. «Ίσως» είπε, αν και δεν χαμογελούσε πια και η φωνή της ήταν σφιγμένη. «Αλλά όχι τώρα αμέσως. Δεν νομίζω ότι θα ήταν καλή ιδέα, όχι