Το φεγγάρι και οι φωτιές

7 ΕNΑ Υ πάρχει ένας λόγος που γύρισα σε τούτο το χωριό, που γύρισα εδώ κι όχι στο Κανέλι, στο Μπαρμπαρέσκο ή στην Άλμπα. Πάντως δεν γεννήθηκα εδώ, αυτό είναι σχε- δόν βέβαιο. Πού γεννήθηκα δεν ξέρω · δεν υπάρχει σε τού- τα τα μέρη ούτε ένα σπίτι ούτε ένα κομμάτι γης ούτε οστά, για να μπορώ να πω: «Oρίστε, να τι ήμουνα προτού γεν- νηθώ». Δεν ξέρω αν προέρχομαι από το λόφο ή απ’ την κοιλάδα, από τα δάση ή από κάποιο σπίτι με βεράντες. Το κορίτσι που με παράτησε στα σκαλάκια του καθεδρικού ναού της Άλμπα ίσως να μην προερχόταν καν από την επαρχία, ίσως να ήταν κόρη των αφεντάδων κάποιου αρ- χοντικού, ή μπορεί να μ’ έφεραν εδώ μέσα σ’ ένα κοφίνι του τρύγου δυο φτωχές γυναίκες από το Μοντιτσέλο, το Nέιβε ή –γιατί όχι;– κι από την Κραβαντσάνα. Ποιος μπο- ρεί να πει από τι σάρκα είμαι φτιαγμένος; Γύρισα τον κόσμο αρκετά, ώστε να ξέρω πως όλες οι σάρκες καλές είναι και ισάξιες, όμως γι’ αυτό ακριβώς ο άνθρωπος κοπιάζει και προσπαθεί να ριζώσει, ν’ αποκτήσει γη και πατρίδα, για να μπορεί η σάρκα του ν’ αξίζει και να βαστάξει λίγο πε- ρισσότερο από ένα απλό γύρισμα των εποχών.