Το φαντασματάκι της κλειδαρότρυπας

19 «Σ’ εμένα μιλάς;» ρώτησε ο μπαμπάς. «Ναι» είπε ο Πάουλ. «Ρώτησα πώς πήγε η δουλειά». «Η δουλειά» επανέλαβε ο μπαμπάς. «Ναι... κοίτα...» Ο μπαμπάς φαινόταν διστακτικός. Τελικά είπε: «Ε, τα γνωστά. Ήταν λίγο βαρετά, ως συνήθως». «Α» είπε ο Πάουλ που δεν τον πολυάκουσε. Είχε γυρίσει το κλειδί και η πόρτα άνοιξε. «Εσύ; Όλα καλά;» ρώτησε ο μπαμπάς. «Τα γνωστά κι εγώ» είπε ψέματα ο Πάουλ. Μία ώρα αργότερα, η μαμά του σέρβιρε ένα τρομαχτικό νέο. Δη- λαδή στην αρχή σέρβιρε σε όλους μακαρόνια – και μάλιστα παρα- βρασμένα. Βασικά, και για να είμαστε ειλικρινείς, περισσότερο θα τα χαρακτήριζες άμορφη μάζα ζυμαρικών. Δυστυχώς η μαμά είχε άλλα πράγματα να σκεφτεί όσο μαγείρευε. Την παράσταση που θα έδινε την επόμενη εβδομάδα, ας πούμε. Η μαμά του Πάουλ είναι τραγου- δίστρια της όπερας. Είναι μέλος της χορωδίας, αλλά κάποιες φορές τραγουδάει και σαν σολίστ. Σολίστ λέγονται αυτοί που τραγουδάνε μόνοι τους, σόλο. Και τότε όλοι μπορούν να ακούσουν και το παρα- μικρό λάθος. Η μαμά του Πάουλ τρελαίνεται για το τραγούδι, αλλά τρελαίνεται και από άγχος, όταν είναι να τραγουδήσει σόλο. Οπότε είχε το μυαλό της στην παράσταση της επόμενης εβδομάδας και όχι στο μαγείρεμα, με αποτέλεσμα να σερβίρει στους δικούς της τα κολλημένα και παραβρασμένα μακαρόνια. Παρ’όλα αυτά ο Πάουλ είπε ότι του άρεσαν. Ο μπαμπάς δε σχολία­ σε, συνέχισε να τρώει τα μακαρόνια του. Και τότε ακούστηκε η πρό- ταση που τρομοκράτησε τον Πάουλ. Η μαμά ρώτησε τον μπαμπά αν θα μπορούσε να φύγει νωρίτερα από το γραφείο την Παρασκευή.