Το εξπρές των αρουραίων

H A R A L D G I L B E R S 10 λάβει καλά καλά να τον πάρει ο ύπνος όταν στη μία και τέταρτο τον ξύπνησε ο ντετέκτιβ Βέντσελ, γιατί έπρεπε να μεταβούν στη συνοικία Τρέπτοου. Λίγα λεπτά αργότερα ο Οπενχάιμερ καθόταν στη θέση του συνοδηγού στο υπηρεσιακό όχημα και είχε στραμ­ μένο το βλέμμα του έξω, στους σκοτεινούς δρόμους. Υπολόγιζε ότι τώρα πρέπει να ήταν περίπου μιάμιση. Τα ρολόγια χειρός ήταν σπάνιο είδος, και οι τιμές στη μαύρη αγορά ήταν τόσο υψη­ λές που ο Οπενχάιμερ, με τον ισχνό μισθό του, ούτε στα καλύτε­ ρα όνειρά του δεν θα μπορούσε να αγοράσει ρολόι. Οι υαλοκαθαριστήρες του αυτοκινήτου γρατσούνιζαν το παρ­ μπρίζ. Κάθε φορά που έπεφτε έστω και μια σταγόνα πάνω στο τζάμι, ο Βέντσελ έβαζε σε λειτουργία τους καταραμένους υαλο­ καθαριστήρες, κι έτσι το παρμπρίζ γέμιζε γραμμές. Για να φτάσουν στον προορισμό τους, ένα συγκρότημα κατοικιών στην Κεπενίκερ Λαντστράσε, έπρεπε να περάσουν τον Σπρέε. Ο πιο βολικός τρόπος ήταν μέσω της γέφυρας Σίλινγκ. Παρόλο που, όταν πλησίαζαν οι εχθροί στην πόλη, ο Χίτλερ είχε διατάξει την καταστρο­ φή όλων των στρατηγικά σημαντικών υποδομών, η γέφυρα αυτή δεν είχε ανατιναχτεί τις τελευταίες ημέρες των εχθροπραξιών. Καθ’ οδόν προς την αποστολή τους, στη νότια όχθη του Σπρέε διέσχισαν μια απόσταση δύο περίπου χιλιομέτρων μέσα στον αμερικανικό τομέα. Όταν πέρασαν ξυστά από τη λευκή πινακίδα στην άκρη του δρόμου, όπου αναγραφόταν με μαύρα γράμματα ότι είχαν αφήσει τη σοβιετική ζώνη επιρροής, ο Οπενχάιμερ ένιω­ σε κάποια ανακούφιση, η οποία βέβαια δεν κράτησε για πολύ, καθώς λίγα λεπτά αργότερα φάνηκε πάλι μια πινακίδα στο φως των προβολέων, και μπήκαν ξανά στον ανατολικό τομέα. Ο Οπενχάιμερ ένιωσε πάλι το παλιό γνωστό αίσθημα ανησυχίας. Αμέτρητοι Βερολινέζοι διέσχιζαν καθημερινά τις διακριτές ζώνες κατοχής δίχως να το συνειδητοποιούν. Όπως κι ο Οπενχάι­ μερ, πήγαιναν στον γειτονικό τομέα για να εργαστούν ή επισκέ