Το εξπρές των αρουραίων

H A R A L D G I L B E R S 20 μού τους στις επωμίδες, φαρδιά παντελόνια ιππασίας και μια μαύρη δερμάτινη ζώνη, στην οποία μπορούσαν να στερεώσουν το κλομπ ή τον οπλισμό τους. Τα μάτια του Οπενχάιμερ ήταν πρησμένα. Είχε καταφέρει να κοιμηθεί λιγάκι τα χαράματα, και με ένα αφηρημένο «καθίστε» τους έδειξε τις καρέκλες μπροστά από το γραφείο του. Όταν κάθισαν οι δύο ένστολοι, ακούστηκε καθαρά το τρίξιμο από τις καινούργιες αρβύλες τους. «Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να εξετάσουμε προσεκτικά τα γεγονότα της περασμένης βραδιάς» πρότεινε ο Οπενχάιμερ· άνοιξε το σημειωματάριό του και έβγαλε το μολύβι. «Λοιπόν, εσείς οι δυο περιπολούσατε με ποδήλατα και ακού­ σατε το προειδοποιητικό σφύριγμα». Ο ένας από τους δύο αστυνομικούς ήταν ένας ξερακιανός άντρας με γωνιώδες σαγόνι. Την προηγούμενη νύχτα μαζί του είχε επιθεωρήσει ο Οπενχάιμερ τον τόπο του εγκλήματος. «Κά­ νουμε πάντα την ίδια διαδρομή» διαβεβαίωσε αυτός. «Κοντά στο πάρκο του Τρέπτοου υπάρχουν μερικά κηπάκια και λαχανόκηποι. Περνάμε σε τακτά διαστήματα από συγκεκριμένα σημεία ελέγ­ χου. Οι κάτοικοι έχουν τοποθετήσει σκοπιές για να φυλάνε τη σοδειά τους. Τα τρόφιμα προσελκύουν κλέφτες». «Και οι σφυρίχτρες έχουν μοιραστεί σ’ αυτές τις σκοπιές;» «Σωστά. Η συγκομιδή έχει σχεδόν τελειώσει τώρα, γι’ αυτό δεν περνάμε με τόσο μεγάλη συχνότητα. Πάντως ήταν ευτυχής συγκυ­ ρία που βρισκόμασταν σ’ εκείνο το μέρος όταν έγινε η διάρρηξη». Ο Οπενχάιμερ σημείωσε τα ονόματα των αντρών που φύλαγαν σκοπιά στο οικοδομικό τετράγωνο των Χίντσε, για να τους εξετάσει αργότερα. Εκτός από αυτό, οι αστυνομικοί επιβεβαίωσαν όσα είχε ήδη διαπιστώσει ο Οπενχάιμερ από την αυτοψία. Οι αστυνομικοί ανέφεραν ότι τους πήρε το πολύ πέντε λεπτά μετά το προειδοποιη­ τικό σφύριγμα μέχρι να φτάσουν στο διαμέρισμα των Χίντσε.